Pin It

Με μια έξυπνη επικοινωνιακή στρατηγική η Κυβέρνηση Μητσοτάκη -η αλήθεια είναι, με όρους ηγεμονίας στα ΜΜΕ- προωθεί μια ατζέντα όπου η μεταρρύθμιση που ονομάζει Επιτελικό Κράτος, φαντάζει ως η μητέρα όλων των μεταρρυθμίσεων που θα αλλάξει μάλιστα τη λειτουργία του Κράτους, ολόκληρης, δηλαδή, της Δημόσιας Διοίκησης.

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, το Επιτελικό Κράτος παρουσιάζει στην ουσία ένα νέο οργανόγραμμα λειτουργίας της Κυβέρνησης με το οποίο ασκεί εξουσία-εποπτεία από πάνω προς τα κάτω, στα πλαίσια ενός συνεκτικού επιχειρησιακού σχεδίου. Δηλωμένος στόχος της είναι μέσω αυτού, να μετασχηματιστεί η κρατική μηχανή και να θεσμοθετηθούν ισχυροί μηχανισμοί για τη διαφάνεια και την αποκομματικοποίηση. Ισχύει όμως κάτι τέτοιο; Για να δούμε.
Αν πάρουμε το νήμα της σκέψης μας από την αρχή, το κράτος περιλαμβάνει την κυβέρνηση και τη δημόσια διοίκηση, δηλαδή, ένα σύνολο οργανισμών οι οποίοι έχουν τη δικαιοδοσία να φτιάχνουν, να εφαρμόζουν ή και να επιβάλλουν τους κανόνες εκείνους οι οποίοι κυβερνούν τον πληθυσμό μίας κοινωνίας. Η εκτελεστική εξουσία του κράτους ασκείται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Ειδικότερα, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, εμφανίζει μια θετική εικόνα που φανερώνει πολιτικό πλουραλισμό. Δηλαδή, τεχνοκράτες που ανήκαν σε άλλες παρατάξεις και είχαν αποδεδειγμένο έργο π.χ. Κ. Πιερρακάκης, Γ. Γεραπετρίτης έγιναν κορυφαίοι υπουργοί. Αυτό είναι καλό για τη χώρα και ταυτόχρονα δίνει μια εικόνα πολιτικής πολυφωνίας όπου οι αξιότεροι επιλέγονται για να κάνουν την δουλειά που ξέρουν. Και την κάνουν. Αυτή όμως είναι η βιτρίνα.
Ο εκτελεστικός βραχίονας άσκησης της εξουσίας της εκάστοτε κυβέρνησης είναι η Δημόσια Διοίκηση. Στις σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες η κυβέρνηση διοικεί και ελέγχει, στην Ελλάδα μέχρι την στιγμή που μιλάμε διορίζει στην διοικητική ιεραρχία τους κομματικούς φίλους. Εδώ υπάρχει μια αντίφαση, ενώ στη βιτρίνα της η Κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθεί να αξιοποιήσει τους καταλληλότερους, στη «βαθιά» Δημόσια Διοίκηση κυριαρχεί το ρουσφέτι και η ημετεροκρατία. Παραγκωνίζονται οι άξιοι.
Ας το δούμε με ένα θεσμικό παράδειγμα. Στον πρόσφατο νόμο για την εκπαίδευση με τίτλο: «Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις», (ν. 4692/2020) και πιο συγκεκριμένα στα άρθρα που ρυθμίζουν την στελέχωση των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων παρατηρούμε τα εξής:
Όλη η Διοικούσα Επιτροπή των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων (Δ.Ε.Π.Π.Σ.) ορίζεται ή επιλέγεται από τον Υπουργό Παιδείας. Δεν υπάρχει Ανεξάρτητη Αρχή επιλογής. Μόνο ορισμός. Κανένα κόμμα δεν το ανέδειξε. Έχει και αυτό την σημασία του για την νοοτροπία τους. Για να δούμε το γαϊτανάκι της εξάρτησης. Η Διοικούσα Επιτροπή:
α) εισηγείται στον Υπουργό την ίδρυση, το χαρακτηρισμό ή τον αποχαρακτηρισμό ενός σχολείου ως Πρότυπου Σχολείου (Π.Σ.) ή Πειραματικού Σχολείου (ΠΕΙ.Σ.). Πόσο αξιοκρατικές θα είναι οι εισηγήσεις τους όταν οι ίδιοι έχουν εξαρτήσεις;
β) επιλέγει την πενταμελή Περιφερειακή Επιτροπή Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων που λειτουργεί και κάθε περιφερειακή ενότητα της χώρας. Πόσο αξιοκρατική και ελεύθερη από εξαρτήσεις θα είναι η επιλογή των Περιφερειακών Επιτροπών;
Η Περιφερειακή Επιτροπή:
α) Επιλέγει τους εκπαιδευτικούς που θα στελεχώσουν το σχολείο (στην επιλογή υπάρχει και η διαδικασία της συνέντευξης)
β) Επιλέγει δύο εκπαιδευτικούς του Π.Σ. ή ΠΕΙ.Σ. για το πενταμελές Επιστημονικό Εποπτικό Συμβούλιο (ΕΠ.Ε.Σ.) που θα λειτουργεί στη σχολική τους μονάδα. Πόσο αξιοκρατική και ελεύθερη από εξαρτήσεις θα είναι η αξιολόγηση και η επιλογή των εκπαιδευτικών;
Το ΕΠ.Ε.Σ. με τη σειρά του υποβάλλει έκθεση εσωτερικής αξιολόγησης του Πειραματικού ή Πρότυπου σχολείου και αξιολογεί το σύνολο των εκπαιδευτικών της σχολικής μονάδας.


Όταν η νοοτροπία της ημετεροκρατίας και της αναξιοκρατίας κυριαρχεί στον θεσμό των Πειραματικών και Πρότυπων σχολείων που στόχο του έχει να προάγει την αριστεία και την καινοτομία στα παιδιά μας, αναλογιστείτε το μέλλον του τόπου μας.

Είναι ένα απλό παράδειγμα, γιατί δεν λειτουργεί και ούτε θα λειτουργήσει τίποτα στην Ελλάδα εάν δεν απαλλαγεί η Δημόσια Διοίκηση από το κόμμα. Εάν δεν εξοστρακιστεί το Κομματικό Κράτος. Το ερώτημα που γεννιέται είναι γιατί μέχρι τώρα τα κόμματα που κυβέρνησαν θέλουν το κράτος ως λάφυρο;
Στα αρχαία Ελληνικά «Κράτος» σημαίνει «δύναμη». Άρα τα κόμματα, όπως λειτουργούν, παίρνουν δύναμη από την εξουσία που τους δίνει το κράτος. Δύναμη να ρυθμίζουν το πλαίσιο της ζωής μιας κοινωνίας. Τη δύναμη αυτήν την μοιράζουν στους κομματικούς φίλους. Με τη δύναμη αυτήν εξαγοράζουν την πίστη τους, τη συμμετοχή τους. Πού μπορείς να το δεις; Πηγαίνετε από περιέργεια σε ένα Συνέδριο της Ν.Δ, του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. ή του ΚΙ.ΝΑΛ., δείτε τους χειροκροτητές, δείτε την προσδοκία της εξουσίας και του μοιράσματός της. Σε Συνέδριο του ΚΙ.ΝΑΛ. άκουσα από φέρελπι νέο πολιτικό, που εξελίχθηκε μέσα από τις φοιτητικές παρατάξεις, να πλέκει με εκπληκτικά λόγια το εγκώμιο της αξιοκρατίας στο Δημόσιο: «Η αξιοκρατία θα ενεργοποιήσει όλες τις εν υπνώσει δυνάμεις του δημοσίου και αυτό θα το καταφέρουμε γιατί εμείς έχουμε τα καλύτερα στελέχη». Βρείτε την αντίφαση.
Αλήθεια πιστεύετε ότι αυτά τα κόμματα θα απαρνηθούν τη δύναμη του κράτους; Πιστεύετε ότι οποιοσδήποτε αρχηγός εκλέγεται σε αυτά τα κόμματα μπορεί να αποφύγει τις εξαρτήσεις και τα συμβόλαια που υπογράφει με το κόμμα του για να εκλεγεί; Αλήθεια πιστεύετε ότι θα βελτιωθεί η καθημερινή σας ζωή εάν δεν αποκομματικοποιηθεί η Δημόσια Διοίκηση; Λυπάμαι αλλά θα σας απογοητεύσω. Αν η Δημόσια Διοίκηση δεν στελεχωθεί με αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια με τους αξιότερους, τότε δεν θα γίνει ποτέ μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημόσια διοίκηση. Δεν θα γίνουμε ποτέ ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Αυτή είναι η αλήθεια, όλα τα άλλα είναι όμορφα λόγια για να ξεγελούν τους πολίτες και να τους κλέβουν την ψήφο τους.
Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει φτιάξει τη βιτρίνα. Μέσα όμως η Δημόσια Διοίκηση, το Κράτος μας δηλαδή, είναι το ίδιο και απαράλλαχτο κράτος με αυτό του ΠΑ.ΣΟΚ και του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. Απλά είναι Κράτος Ν.Δ.


Σακατζής Δημήτρης
Εκπαιδευτικός.


google news iconΤο Social-Lib είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε άμεση ενημέρωση και πρόσβαση στην αρθρογραφία: Social-Lib.gr - Google News .

Έγραψαν Πρόσφατα

Κοινωνικός Φιλελευθερισμός

Το Social.lib είναι ένας δικτυακός τόπος συζήτησης και ανάδειξης των καθημερινών οικονομικών, κοινωνικών, πολιτισμικών και πολιτικών ζητημάτων υπό το πρίσμα του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού.