Ο δύστροπος γείτονας κάνει ότι μπορεί για να προκαλέσει, να αμφισβητήσει και εν τέλει να κυριαρχήσει στην Ανατολική Μεσόγειο επιβάλλοντας την δική του λογική.
Η Τουρκία αυτό το κάνει με στρατηγική και μεθοδικότητα. Στην πραγματικότητα είναι η μόνη χώρα στην περιοχή που έχει καταστρώσει και εφαρμόζει πολύ προσεκτικά ένα στρατηγικό πλάνο εξωτερικής πολιτικής με σαφείς στόχους και συγκεκριμένη αλληλουχία βημάτων.

Η απόφαση για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στο Ιόνιο στα 12 μίλια, όχι μόνον αυξάνει τα όρια της εθνικής μας κυριαρχίας, αλλά είναι ένα ακόμα δείγμα ενεργού εξωτερικής πολιτικής που σηματοδοτεί την έξοδο από την φοβική και αμυντική στάση των προηγούμενων δεκαετιών. Ακυρώνει μια έωλη διαχρονική θέση της Ελληνικής Διπλωματίας, πως μια τέτοια κίνηση αποτελεί έμμεση δική μας αναγνώριση ότι το Αιγαίο αποτελεί ειδική περίπτωση. Θέση που υποστήριξε και η ίδια η Νέα Δημοκρατία όταν ήταν στην αντιπολίτευση.
Είμαστε αταλάντευτα υποστηρικτές της ανάγκης εθνικής ομοψυχίας τουλάχιστον στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, όπως διεξοδικά αναπτύξαμε και σε προηγούμενο άρθρο. Διπλωματία φοβική, προσκολλημένη στα εθνικά στερεότυπα και διαχρονικά παγιδευμένη στην υπηρέτηση των εκάστοτε κυβερνητικών επιλογών δεν έχει καμιά θέση σήμερα. Απαιτείται τόλμη και διορατικότητα ώστε να ανταπεξέλθει με επιτυχία η χώρα στις κρίσιμες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί.

Τα βασικά χαρακτηριστικά της έντασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας παραμένουν σε γενικές γραμμές τα ίδια τις τελευταίες δεκαετίες.
Μετά την εισβολή στην Κύπρο η Τουρκία επέκτεινε τα σημεία αντιπαράθεσης με αμφισβητήσεις στην κυριαρχία θαλασσίων ζωνών, εναέριου χώρου και βραχονησίδων (γκρίζων ζωνών).
Η βασική ιδιομορφία της διαμάχης των δύο χωρών είναι ότι ανήκουν αμφότερες στην στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ, πράγμα που καθιστά περίπου αδιανόητη μια άμεση πολεμική τους σύγκρουση, τουλάχιστον ευρείας έκτασης.