Ο δύστροπος γείτονας κάνει ότι μπορεί για να προκαλέσει, να αμφισβητήσει και εν τέλει να κυριαρχήσει στην Ανατολική Μεσόγειο επιβάλλοντας την δική του λογική.
Η Τουρκία αυτό το κάνει με στρατηγική και μεθοδικότητα. Στην πραγματικότητα είναι η μόνη χώρα στην περιοχή που έχει καταστρώσει και εφαρμόζει πολύ προσεκτικά ένα στρατηγικό πλάνο εξωτερικής πολιτικής με σαφείς στόχους και συγκεκριμένη αλληλουχία βημάτων.
Όλες οι υπόλοιπες χώρες της περιοχής, με εξαίρεση το Ισραήλ, απλώς ακολουθούν τις γεωπολιτικές εξελίξεις που χαράσσει η Τουρκία που έχει αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων σε κάθε επίπεδο. Η Τουρκία ανοίγει τα θέματα της Ανατολικής Μεσογείου, επιλέγει τα πεδία της αντιπαράθεσης και οι υπόλοιπες χώρες αρκούνται απλώς στο να αντιδρούν σε αυτά και να τοποθετούνται.
Και η Ευρωπαϊκή Ένωση που βρίσκεται μέσα σε όλο αυτό? Η Ε.Ε. έχει δυο χώρες μέλη στην Αν. Μεσόγειο. Επίσης, έχει κολοσσιαία εμπορικά, ενεργειακά και γεωπολιτικά συμφέροντα, αλλά…..δεν έχει εξωτερική πολιτική για αυτή την περιοχή. Δεν έχει ατζέντα. Έτσι αρκείται σε ανούσιες παρατηρήσεις περί ειρηνικής διευθέτησης των διαφορών μέσα απ’ τον διάλογο και σε προειδοποιήσεις για επιβολή αστείων κυρώσεων που όχι μόνο δεν τρομάζουν την Τουρκία, αλλά της δίνουν λόγους να πιστεύει ότι είναι πολύ πιο ισχυρή απ’ ό,τι στην πραγματικότητα.
Και κάπως έτσι η Τουρκία δεν πρόκειται να σταματήσει να κλιμακώνει τις προκλήσεις της. Και κάπως έτσι, η ανοχή του ενός ενισχύει την προκλητικότητα του άλλου. Και κάπως έτσι, οδεύει όλη η Ανατολική Μεσόγειος σε αποσταθεροποίηση.
Και να πεις ότι δεν έχει προκαλέσει την Ε.Ε. αρκετά μέχρι σήμερα?
- Υποκινεί, υποστηρίζει και διοργανώνει την εισβολή με χρήση βίας χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων από τα χερσαία σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον Έβρο.
- Πραγματοποιεί έρευνες για φυσικό αέριο σε περιοχές ΑΟΖ κράτους μέλους της Ε.Ε.
- Εργαλειοποιεί τους πρόσφυγες στα σύνορα της και τους χρησιμοποιεί για να την απειλεί και για να εισπράττει από τους Ευρωπαίους πολίτες πολλά δις € ετησίως.
- Οριοθετεί ανύπαρκτη ΑΟΖ με την Λιβύη, αγνοώντας την ΑΟΖ νησιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και καταρρίπτοντας το διεθνές δίκαιο.
- Χρηματοδοτεί και εξοπλίζει στα κρυφά τον Σάραζ στην Λιβύη, παρά την διεθνή απαγόρευση.
- Έχει καταρρίψει στην πράξη θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ, όπως την ελευθερία του λόγου, την αμερόληπτη δικαιοσύνη και τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, καταστρέφοντας τις ζωές χιλιάδων Τούρκων αντιφρονούντων ακολουθώντας καθεστωτικές πρακτικές.
- Συμμαχεί και διαπραγματεύεται το μέλλον της Ευρώπης με τον πρόεδρο Πούτιν.
- Βεβηλώνει μνημεία της Διεθνούς Κληρονομιάς της UNESCO, όπως η Αγιά Σοφιά, στο βωμό του θρησκευτικού φανατισμού του όχλου στον οποίο στηρίζει τα πάντα.
Και η λίστα δεν σταματάει….
Παρ’ όλα αυτά η Ε.Ε. έχει την ισχύ να συνετίσει την Τουρκία και να την μετατρέψει από απειλή της σταθερότητας σε σύμμαχο της ανάπτυξης και της ευημερίας στην περιοχή. Όμως επιλέγει το δρόμο της ανοχής απέναντι στην Τουρκία και τον δρόμο της χλιαρής αλληλεγγύης απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο. Επιλέγει να δείχνει ανίσχυρη μπροστά στις βουλές του Σουλτάνου.
Τι φταίει; Μήπως η έλλειψη ηγετών στην Ε.Ε. με όραμα, εκτόπισμα και ισχυρή προσωπικότητα; Μήπως η έλλειψη ΚΟΙΝΗΣ εξωτερικής πολιτικής στην Ε.Ε.; Μήπως ο βαθμός εξάρτησης πολλών Ευρωπαϊκών επιχειρήσεων με εργοστάσια και οικονομικά συμφέροντα στην Τουρκία; Μήπως το μεγάλο Τουρκικό εξοπλιστικό πρόγραμμα απ’ το οποίο περιμένουν μερίδιο μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες με πρώτη την Γερμανία; Μήπως η πολυπληθής Τουρκική μειονότητα στην Γερμανία με την υψηλή πολιτική επιρροή Μήπως…;; Μήπως…
Ότι και να φταίει το αποτέλεσμα είναι μια Τουρκία ανεξέλεγκτη, μια Ελλάδα σαστισμένη και μια ΕΕ μικρότερη των περιστάσεων. Ποιο θα είναι άραγε το επόμενο επεισόδιο σε αυτό το σπιράλ της αποσταθεροποίησης;
Το Social-Lib είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε άμεση ενημέρωση και πρόσβαση στην αρθρογραφία: 
