Ένα παγκοσμίου φήμης ψυχολογικό πείραμα έγινε το 1974 που αποκάλυψε πολλά για την πραγματική φύση των ανθρώπων. Γιατί αν νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για την ανθρωπότητα, το πρότζεκτ αυτό έδειξε ότι δεν την γνωρίζουμε.

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 2005 θεώρησε ότι η αλληλεγγύη είναι μία από τις θεμελιώδεις, καθολικές, παγκόσμιες αξίες, που θα πρέπει να διέπει τις σχέσεις μεταξύ των λαών και των ανθρώπων τον 21ο αιώνα. Πεπεισμένη ότι η προώθηση του πνεύματος και της κουλτούρας αλληλεγγύης είναι σημαντική για την καταπολέμηση της φτώχειας, καθιέρωσε, προς τιμήν του Παγκόσμιου Ταμείου Αλληλεγγύης, που ο ίδιος ο ΟΗΕ είχε ιδρύσει στις 20 Δεκεμβρίου 2002, τη Διεθνή Ημέρα Ανθρώπινης Αλληλεγγύης (International Human Solidarity Day), που γιορτάζεται την 20η Δεκεμβρίου κάθε έτους.

Παρακολουθώ το απίθανο παζάρι ανάμεσα στην κυβέρνηση και στην Εκκλησία για το πότε θα ανοίξουν οι ναοί, πόσοι θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν τις λειτουργίες των Χριστουγέννων και των Φώτων.
- 9 σας δίνουμε, κι άμα σας αρέσει
- Βάλε κάτι παραπάνω. Γιορτές είναι. Άνθρωποι είμαστε κι εμείς. Στα κομμωτήρια γιατί δίνεις ;
- Καλά, θα ρωτήσω. Επιτροπή, να βάλω ; Μέχρι 25, να αφήσω ;
Δεν θα σταθώ αυτή τη φορά στους προφανείς κινδύνους για την δημόσια υγεία. Δεν θα κράξω ούτε τους φανατικούς ιεράρχες που υποστηρίζουν ότι η Εκκλησία βρίσκεται υπό διωγμόν. Δεν θέλω καν να κριτικάρω την κυβέρνηση για τις παλινωδίες της, τις αστοχίες της και τις πελατειακές της διασυνδέσεις. Αν ήθελα, έχω ράμματα για την γούνα όλων.
Την μιζέρια μας θέλω να κλάψω. Την μηδαμινότητά μας να θρηνήσω. Που δεν μπορούμε να δούμε πέρα από την μύτη μας να σχολιάσω.
Η Εκκλησία είχε σπουδαίο έργο να επιτελέσει μέσα στην πανδημία, αν ήθελε. Έχει την εμπιστοσύνη μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Ανθρώπων όλων των κοινωνικών και μορφωτικών στρωμάτων. Ακόμα κι ανθρώπων που μπερδεύονται καθώς ακούνε τους διάφορους αρνητές της πανδημίας και των μέτρων. Μπορούσε να πρωτοστατήσει στο να μπουν οι ψεκασμένοι στην γωνία. Μπορούσε να προφυλάξει το ποίμνιό της, αλλά μέσα από αυτό και τους υπόλοιπους, και τους άθεους ακόμα. Να αρθεί πάνω από τα μικροσυμφέροντά της. Να σώσει ανθρώπους. Να αναδειχθεί σε πνευματικό ταγό. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν.
Δεν επέλεξε τέτοιο ρόλο. Τι νόημα έχουν τα 9, 19 ή 29 άτομα που θα παρακολουθήσουν τις λειτουργίες; Νόημα θα είχε αν μπορούσε να παρακολουθήσει όποιος ήθελε. Δεν είναι ή πίστη αυτό που διακυβεύεται. Ο ίδιος ο Χριστός στην επί του Όρους Ομιλία προτρέπει τους πιστούς σε κατ’ οίκον, όχι σε δημόσια προσευχή. Δεν είναι θέμα περιορισμού της λατρείας. Γελοιότητες τα περί κρυπτοχριστιανών. Ένα παιδικό παιχνίδι εξουσίας είναι. Δεν θα περάσει το δικό σου. Δεν θα κουμαντάρεις εσύ τα πρόβατα που έχουμε στο μαντρί. Παζάρι ανατολίτικο θ’ ανοίξουμε.
Άξιοι της μοίρας μας είμαστε. Η Εκκλησία είναι μόνο το επίκαιρο παράδειγμα. Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη. Όλοι μας, κόμματα, συνδικάτα, φορείς, άτομα. Όχι αυτάρεσκα για μια φορά. Είμαστε καλύτεροι ;

Εδώ είμαστε λοιπόν …
Χάνουμε στο μέτωπο της πανδημίας.
Χάνουμε στις σχέσεις μας με τους εταίρους μας.
Χάνουμε χωρίς σταματημό στο μέτωπο της οικονομίας.
Χάνουμε ξανά στο μέτωπο της αισθητικής της διακυβέρνησης.