Σκόρπιες σκέψεις περί ΗΠΑ
Ο διχασμός και οι ιδεολογίες που τον συγκροτούν
Η πόλωση, που πολλά λέγονται για αυτήν όλες αυτές τις ημέρες, είναι μία κατάσταση αυθόρμητη στις Δημοκρατίες όταν αυτές βρίσκονται σε κομβικές ιστορικές στιγμές. Και αυτές οι εκλογές είναι κοσμοϊστορικές διότι το διακύβευμά τους είναι παγκόσμιο. Η πολύ ακραία πόλωση τώρα, που καλείται διχασμός, είναι απειλή για την σταθερότητα αλλά και την επιβίωση μίας Δημοκρατίας. Η αμερικανική κοινωνία δείχνει όντως διχασμένη: από την μία η επαρχία, οι μέσες πολιτείες, οι αγρότες και καουμπόηδες του Texas με την αμορφωσιά και βαρβαρότητα τους να υποστηρίζουν τον λαϊκιστή αυταρχικό Trump, με τον οποίο και ταυτίζονται πλήρως, και από την άλλη οι παράκτιες αστικές περιοχές με την πολυπολιτισμικότητα και τον έμπρακτο φιλελευθερισμό τους να υποστηρίζουν τον δημοκράτη, δικαιωματιστή και μετριοπαθή Biden. Από την μία, όπως εκφράζεται ιδεολογικά, ο εθνοκεντρικός συντηρητισμός, που προάγει τον νέο-απομονωτισμό (στην διεθνή πολιτική σκηνή), τον νέο-προστατευτισμό (στην οικονομία), την εσωστρέφεια (άγνοια και περιφρόνηση για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο), το έθνος-κράτος (επιστροφή στο 1920 και στους παγκόσμιους πολέμους), που αρνείται τα διεθνή Fora, τους διεθνείς οργανισμούς και τις διεθνείς συμβάσεις, ό,τι κοντολογίς καλείται New Conservatism. Από την άλλη, ο φιλελεύθερος κοσμοπολιτισμός, η εξωστρέφεια, η πολυμερής διακυβέρνηση, η σύναψη διεθνών συμβάσεων και η προώθηση των παγκόσμιων οργανισμών συνεργασίας για την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ως σύνολο ο πλανήτης, η ανθρωπότητα.