Αυτή η ομόφωνη χθεσινή απόφαση άργησε. Άργησε χρόνια. Η δίκη έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί μερικά χρόνια νωρίτερα. Να μην κυκλοφορούν ελεύθεροι τόσα χρόνια, και να κηρύσσουν το μίσος. Είναι πολλές οι επιθέσεις σε ανυπεράσπιστους που θα είχαν αποφευχθεί.
Τον Φεβρουάριο του 2018 τάγμα χρυσαυγιτών με στειλιάρια και πυρσούς φωνάζοντας «θα σας γαμήσουμε μουνιά» επιτέθηκαν στον κοινωνικό χώρο «Φαβέλα» στον Πειραιά, τραυματίζοντας πέντε άτομα (ανάμεσά τους και τη συνήγορο της πολιτικής αγωγής στη δίκη της εγκληματικής οργάνωσης της Χ.Α., Ελευθερία Τομπατζόγλου). Οι νεοναζί με τα στειλιάρια και τα ματωμένα μαχαίρια επί χρόνια δρούσαν ανενόχλητοι. Και αμετανόητοι συνέχιζαν τις βίαιες επιθέσεις τους ακόμη και κατά τη διάρκεια της δίκης.
Κάθε μέρα που η δίκη επιμηκυνόταν, οι νεοναζί συνέχιζαν να βιαιοπραγούν, να κάνουν νέες επιθέσεις. Ματωμένα κεφάλια, κλοτσιές και σιδερογροθιές καθημερινά προσέθεταν και άλλα θύματα της βίας της εγκληματικής οργάνωσης των νεοναζί. Αντί να βρίσκονταν στις φυλακές, έσπερναν μίσος, οργάνωναν επιθέσεις σε πρόσφυγες, ο φασιστικός λόγος δηλητηρίαζε την βουλή, οι οπαδοί τους συνένοχα ζητούσαν και άλλο αίμα. Δεν ήταν στις ειδήσεις, τα κανάλια δεν ασχολούνταν με τις επιθέσεις σε πρόσφυγες και μειονότητες.