«Όταν ασχολείσαι με την πολιτική, διαχειρίζεσαι την εξουσία που σου μεταβιβάζουν οι πολίτες με την ψήφο τους. Μέγιστη ευθύνη σου είναι να μοιράσεις ισοδύναμα και να τους επιστρέψεις αυτό που τους ανήκει: Την εξουσία τους». 

Το είδα γραμμένο στο προφίλ του Δημήτρη στο facebook. Ναι, ρε φίλε! Ακριβώς αυτό! Ο Δημήτρης το πιστεύει και πολλοί από εμάς επίσης! Όμως, όχι όλοι.

Το «Κοινωνικό Συμβόλαιο» του Ζαν Ζακ Ρουσσώ (Du contrat social ou Principes du droit politique 1762) το «κάναμε» στο σχολείο. Το «δώσαμε» εξετάσεις. Και όμως, πόσοι από εμάς ουσιαστικά κατάλαβαν περί τίνος μιλούσε ο εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού; Πόσοι από εμάς κατανόησαν στα 16 μας χρόνια ότι, για να λειτουργήσει μια κοινωνία, πρέπει να βασίζεται στη νομιμότητα της εξουσίας του κράτους πάνω στο άτομο; Ήμασταν πολύ μικροί. Αργότερα, πόσοι από εμάς γύρισαν σε αυτήν την ιδέα συζητώντας για τα πολιτικά ζητήματα στη χώρα; Ίσως λίγοι. Αν σας έλεγε κάποιος ότι το κοινωνικό συμβόλαιο είναι η άτυπη συμφωνία των πολιτών με την εξουσία, η οποία εκλέγεται με δημοκρατικές διαδικασίες, έτσι ώστε να διασφαλίσει την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών στο πλαίσιο ενός κράτους δικαίου, με αντάλλαγμα κάποιες από τις ελευθερίες των ατόμων αυτών, τι θα καταλαβαίνατε; Στο σχολείο δυστυχώς «παπαγαλίσαμε». Αργότερα θυμηθήκαμε αυτά τα λίγα που μας έμειναν αλλά χωρίς λεπτομέρειες. Και ενώ κάποιοι από μεράκι ή από λόξα συνέχισαν να διαβάζουν Φιλοσοφία και Αρχές Πολιτικής Επιστήμης, πολύ λίγοι «πήραν το μάθημά τους".

Τον προηγούμενο μήνα, είδαμε μια τεράστια έξαρση οργής σε παγκόσμιο επίπεδο. Είδαμε κόσμο στους δρόμους με υψωμένες γροθιές να ζητά δικαιοσύνη, να φωνάζει για μεταρρύθμιση, να εναντιώνεται στον συστημικό ρατσισμό που διέπει τις κοινωνίες μας σε όλο τον κόσμο. Αυτές οι διαδηλώσεις και επιδείξεις αλληλεγγύης πυροδοτήθηκαν από τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ, ενός Αμερικανού άνδρα που πέθανε με βάναυσο θάνατο στην πόλη της Μινεάπολης, Μινεσότα, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο κ. Floyd ήταν μαύρος. Το όνομά του προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο όσων σκοτώθηκαν σε χώρες και κοινωνίες με φυλετικά άνισες δομές εξουσίας που οδηγούν αναπόφευκτα σε τέτοιες τραγωδίες. Αυτό δεν είναι απλώς μια περίπτωση άλλου ενός λευκού ή αστυνομικού να σκοτώνει άλλον έναν μαύρο. Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αναγνωρίζουν ολοένα και περισσότερο ότι πρόκειται για ένα σημείο καμπής και μια ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε το γεγονός ότι ο ρατσισμός είναι μια κατάσταση που έχουμε αφήσει να καλλιεργούμε για πολύ καιρό.