Η εξέλιξη του ανθρώπου είναι αποτέλεσμα πολλών ζυμώσεων, συγκέντρωσης πληροφοριών και εμπειριών. Εμπειρίες που αποκτήθηκαν από λάθη, επανάληψη λαθών, ατυχημάτων, καταστροφών, επιτυχιών, ανακαλύψεων, πολέμων και ό,τι άλλο μπορεί να ενεργοποιήσει αυτήν τη διαδικασία μάθησης. Τα βήματα -άλλοτε μικρά, άλλοτε μεγαλύτερα- μας οδήγησαν σε έναν ακμάζοντα πολιτισμό με κατακτήσεις, σε όλους τους τομείς, που επιβλήθηκαν ιστορικά, καθώς κρίθηκαν στο πέρασμα του χρόνου ως ανθεκτικές και κοινά αποδεκτές.
Η μόνη χρονική περίοδος όπου μαζικά άρχισαν να αμφισβητούνται αυτές οι κατακτήσεις, είναι η περίοδος που ζούμε. Αμφισβητείται το δημοκρατικό πολίτευμα, ο σκοπός της ιατρικής επιστήμης, το νομικό αστικό δίκαιο και πολλές βασικές επιστημονικές σταθερές. Τι έχει μεσολαβήσει και βρισκόμαστε σε εποχή όπου υπάρχει μεγάλη πίεση για οπισθοδρόμηση; Πριν δώσω την εκδοχή μου, θα ήθελα να παρατηρήσω το εξής: Η ανθρωπότητα ξεκίνησε από μια εποχή, όπου μια ομάδα ανθρώπων δεν ήξερε αν υπήρχε άλλος άνθρωπος στα 5-10 χιλιόμετρα από την τοποθεσία της, περάσαμε στις πόλεις – κράτη, στα μεγάλα φέουδα, στις αυτοκρατορίες και τελικά στα εθνικά κράτη. Οι αιτίες για όλες αυτές τις αλλαγές ήταν η εξέλιξη των ανθρώπων σε επίπεδο γνώσεων (ναυσιπλοΐα, γεωργία κ.α.), οι κοινωνικές αλλαγές, η συναισθηματική και αισθητική πρόοδος κ.α. Ένα βασικό κομμάτι του παζλ που προανέφερα, ήταν η πληροφορία και η διάχυσή της ανάμεσα στον πληθυσμό.
Δεν είναι τυχαίο που από τη δεκαετία του ’90 και μετά, με την εξέλιξη των υπολογιστών η ανθρωπότητα έχει κάνει τεράστια πρόοδο. Βρέθηκε το εργαλείο που μέσα σε λεπτά κάνει τη γνώση κοινό κτήμα όλων των ανθρώπων παγκοσμίως! Έκτοτε οι ταχύτητες γενικώς ανεβαίνουν και τελικά βρισκόμαστε σε μια φάση, όπου παράγεται περισσότερη πληροφορία από όση μπορεί να αξιολογηθεί και να αρχειοθετηθεί. Η πληροφορία ταξιδεύει πια αφιλτράριστη, τραχιά, χρήσιμη ή άχρηστη προς όλες τις κατευθύνσεις και γίνεται κτήμα σε όλους τους ανθρώπους. Κάποιοι θα έλεγαν πως το ίντερνετ είναι το τελευταίο καταφύγιο της ελευθερίας του λόγου, το τελευταίο μέρος όπου μπορεί κανείς να εκφραστεί ελεύθερα. Είναι έτσι ή τελικά το ίντερνετ είναι το καταφύγιο των σπεκουλαδόρων, των κομπλεξικών, των ψεκασμένων, τόπος για παρανομίες και παράδεισος των κάθε λογής κακόβουλων; Μεγάλη κουβέντα κι αυτή και για να το κλείσω εδώ, θα πω μόνο πως είμαστε σε φάση που το web ψάχνει την ταυτότητά του, γίνεται μια άτυπη «μάχη» για την «ψυχή» του, η οποία θα κρατήσει για καιρό ακόμα.
Αυτό που σίγουρα παρατηρείται, όμως, είναι πως το διαδίκτυο έχει δυναμική, δύναμη, δυνατότητες και έχει δείξει τα «δόντια» του. Κατάφερε να φέρει κοντά ανθρώπους που σε άλλη περίπτωση θα αποτελούσαν απλώς μια μειοψηφία χαμένη μέσα στο πλήθος, μα στο διαδίκτυο μπορούν εύκολα να αποτελέσουν μια σημαντική ποσότητα. Στο ίντερνετ δεν χρειάζεται να έχεις τη δύναμη των αριθμών ή των επιχειρημάτων ή της κοινής λογικής, χρειάζεται να έχεις τη δύναμη του «θορύβου», της αναταραχής, του θράσους και κυρίως του πάθους! Μπορεί να ανήκεις σε μια μικρή ομάδα, αλλά αν έχεις χρόνο και πολύ πάθος για αυτό που κάνεις/πιστεύεις, οπότε μπορείς να «βρίσκεσαι» συχνά, σε πολλά διαδικτυακά «μέρη» και να ακούγεσαι, ωσάν να είσαι πλειοψηφία!! Μπορεί να λες τη μεγαλύτερη βλακεία του κόσμου, την οποία αν την ξεστόμιζες στον δρόμο θα μάζευες ζαρζαβατικά για σούπα, αλλά στο ίντερνετ, αν το πεις ή το γράψεις πολλές φορές και τύχει να βρεις και δυο – τρεις άλλους να σε συντροφεύσουν, μπορείς να γίνεις … «μια ακόμα άποψη»!
Πλέον, αυτό που βλέπω είναι ότι το ίντερνετ γίνεται το εργαλείο των παραγκωνισμένων, των άκρων, διότι αυτοί παθιάζονται πιο εύκολα με την άποψή τους και έχουν μεγαλύτερη θέληση και δίψα να την «περάσουν» στους άλλους, καθώς στην κοινωνία τα εμπόδια είναι πολλά.
Το μαγικό διαδίκτυο κάνει αντιληπτή τη δύναμή του, γι’ αυτό ακόμα και τα κόμματα έχουν τον «υπόγειο» στρατό τους με τα λεγόμενα «τρολ», όπου 10-20 από αυτά δεν έχουν άλλο έργο από το να περνάνε τη γραμμή των κομμάτων τους στα social media και να «πολεμάνε» τους αντιπάλους τους, κυρίως σε πολέμους λάσπης και fake news! Το πιο ανησυχητικό για μένα όμως είναι ότι η «χαώδης» αυτή κατάσταση είναι υπεύθυνη για την καταστροφή πραγματικών ανθρώπων! Πρόσφατα παραδείγματα:
- Η κλοπή της ηλικιωμένης στα Lidl, όπου το κύμα συμπαράστασης στο διαδίκτυο έφερε «απάντηση» του Ρουβίκωνα, ο οποίος με βαριοπούλες έσπασε το συγκεκριμένο κατάστημα.
- Τις προάλλες, το μοντέλο Κάτια Ταραμπάνκο, σε μια αποστροφή του λόγου της, έλεγε στους συμπαίκτες της στο survivor, να προσέχουν τους χαρακτηρισμούς τους, διότι αναπαράγονται στα social media με αποτέλεσμα να γίνονται «επιθέσεις» σε συγγενείς και φίλους και ακόμα να χάνονται ευκαιρίες εργασίας από τον θόρυβο που δημιουργείται!
- Η πατρινή οικογένεια που έχασε τα τρία παιδιά της έχει ήδη κριθεί, πριν από τα αρμόδια δικαστήρια, από το «πλήθος» του διαδικτύου, τους αυτόκλητους εισαγγελείς, ντετέκτιβ, και ενάρετους χρήστες, οι οποίοι βρήκαν τον τρόπο να κάνουν την ασημαντότητά τους κάτι.
- Για να αφήσω τελευταίο το φαινόμενο του ότι όλοι έχουν άποψη ιατρού, οικονομολόγου και δεν συμμαζεύεται!
Είναι πολύ πιο εύκολο να σηκώνεις το χέρι και να δείχνεις με το δάκτυλο τους άλλους και μάλιστα αν θες ανώνυμα, παρά να δείχνεις τον εαυτό σου και να κάνεις την ενδοσκόπησή σου.
Το ίντερνετ μπορεί να αποτελέσει εργαλείο ανταλλαγής απόψεων ή ανταλλαγής ύβρεων, εργαλείο διαμόρφωσης τάσεων ή καταστροφής προσωπικοτήτων, εργαλείο που θα μας βελτιώσει ή θα μας γυρίσει πίσω. Όπως και να έχει, επειδή τη σχέση της άποψης με γνωστό σημείο του σώματος μας την έχουν πει άλλοι πρώτοι, καλό θα είναι όταν την εκφέρουμε, να συνδυάζεται και με τη σκέψη στις συνέπειες που μπορεί να έχει για τους άλλους.
Το Social-Lib είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε άμεση ενημέρωση και πρόσβαση στην αρθρογραφία: 
