«Ξέρω τι παιδιά έχω. Διαμάντια είναι. Αν είχα αλήτες, θα είχα πει ‘ΟΚ τέλος’». Ακούς τη μητέρα των ανήλικων δραστών της επίθεσης σε βάρος του σταθμάρχη του Μετρό στην Ομόνοια και αναρωτιέσαι πώς να είναι οι αλήτες. Και μετά φέρνεις στο νου σου εκείνο το πρωινό στο γραφείο της διευθύντριας λυκείου όταν παρουσία μιας ντουζίνας καθηγητών και φυσικά της διευθύντριας, ένας πατέρας και μια μάνα δύο άλλων διαμαντιών που απειλούσαν λεκτικά και σωματικά στους διαδρόμους και στα sms τον 16χρονο συμμαθητή τους, ισχυρίζονταν ότι τα παιδιά τους είναι υποδείγματα. Φέρνεις στο νου εκείνες τις χαοτικές στιγμές που ο πατέρας και η μάνα των διαμαντιών άρχισαν να σπρώχνουν το παιδί σου βρίζοντας τη μάνα του μπροστά στα μάτια σου. Φέρνεις στο νου τη στιγμή που άρχισες να βρίζεις παθιασμένα –ίσως για πρώτη φορά στη ζωή σου– αντιλαμβανόμενος ότι η διευθύντρια σε εξίσωνε με τους γονείς των διαμαντιών θεωρώντας σε ταραχοποιό που αναστατώνει την καθημερινότητα του ατελείωτου καφέ μετ’ επιδομάτων του δημοσίου.
Πολύ σχετική η έννοια του «διαμαντιού» για κάθε γονέα. Για αυτό και δεν μπορούμε να δίνουμε στον κάθε γονέα τον ρόλο της υπεράσπισης. Η ιδιότητα του γονέα δεν είναι τίτλος τιμής ώστε να αφήνουμε στο απυρόβλητο την κάθε κουβέντα ή συμπεριφορά του. Η ιδιότητα του γονέα γεννά μόνο υποχρεώσεις. Και όχι μόνο υποχρεώσεις απέναντι στα παιδιά σου, όπως λέμε συνήθως. Υποχρεώσεις απέναντι στους τρίτους με τους οποίους το παιδί σου θα συναναστραφεί σε τούτη τη ζωή.
Και όταν δε δίνεις δεκάρα για τις υποχρεώσεις σου ως γονέας απέναντι στους τρίτους, κάποιος πρέπει να επεμβαίνει. Και μάλιστα νωρίς, ώστε να μη φτάσουν τα διαμάντια στον εισαγγελέα και τα θύματά τους –σήμερα συμμαθητές, αύριο γείτονες, συνεργάτες ή ο σταθμάρχης του Μετρό– στο νοσοκομείο. Ποιος; Η διευθύντρια του λυκείου των διαμαντιών για παράδειγμα. Εκείνη που παραμένει ακόμα στη θέση της παρά τις καταγγελίες σε διευθύνσεις δευτεροβάθμιας και υπουργεία. Την αλητεία δε θα την πατάξουμε με την πανεπιστημιακή αστυνομία. Με δασκάλους, καθηγητές, διευθυντές και σχολικούς συμβούλους που θα βάζουν τους γονείς στη θέση τους θα την πατάξουμε.