nyfoydis (Γράφει ο Νίκος Νυφούδης, π. βουλευτής του Ποταμιού) 

Είναι πλέον εμπειρικά τεκμηριωμένο ότι οι κάλπες στην Ελλάδα είναι πια ντεμοντέ. Από την έντονη πολιτικοποίηση των μεταπολιτευτικών χρόνων και τη μαζική κομματικοποίηση της δεκαετίας του 1980 και του 1990, η ελληνική κοινωνία πέρασε στην αποπολιτικοποίηση της αμέριμνης δεκαετίας του 2000 όταν όλα έμοιαζαν παραδεισένια και εγγυημένα και αμέσως μετά στην οργισμένη απόρριψη των κομμάτων που είχαν εγγυηθεί τον αιώνιο παράδεισο. Και έφτασε σήμερα, μια δεκαετία μετά την αγανάκτηση των πλατειών, να εκτιμά την αποχή από τα κοινά περισσότερο από τη συμμετοχή της. Η ιδιότητα του κομματικού στελέχους είναι πλέον ελκυστική μόνο στους γηραιότερους που ονειρεύονται την επιστροφή στην «κανονικότητα» των πελατειακών δικτύων και στους ολίγους στρατευμένους των κομμάτων που ψάχνουν επαγγελματική αποκατάσταση εντός των κομματικών γραφείων. Για τους υπόλοιπους, η ιδιότητα γεννά καχυποψία. Ακόμα και το άνοιγμα μιας συζήτησης για την πολιτική στον φιλικό σου περίγυρο αντιμετωπίζεται επιφυλακτικά, σχεδόν ως ένδειξη της επικείμενης απόκτησης της ιδιότητας του κομματικού στελέχους.

Πώς φτάσαμε αλήθεια ως εδώ και πώς μπορούμε να αποκαταστήσουμε την τιμή της πολιτικής συμμετοχής; Οι ερωτήσεις μοιάζουν βαριές, αλλά δεν είναι. Η παραμικρή ενασχόληση με την πολιτική έγινε συνώνυμη της ιδιοτέλειας, όταν αποκαλύφθηκαν οι μικρές ή μεγάλες πολυτέλειες που αποκτούσαν αιφνιδίως οι ζωές των ανθρώπων μετά από την ένταξή τους στις γραμμές ενός κόμματος. Η διεκδίκηση δημόσιων αξιωμάτων έγινε συνώνυμη της οικογενειοκρατίας, όταν αποκαλύφθηκαν τα συμβόλαια μεταβίβασης βουλευτικών εδρών από τον πατέρα στον γιο και στην κόρη. Οι απλές τοποθετήσεις σε ένα πολιτικό ζήτημα έγιναν συνώνυμες του φανατισμού, όταν τα κόμματα γέμισαν τον κόσμο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης με «μαύρους λογαριασμούς» που βρίζουν χυδαία τον αντίπαλο, αλλά και τον οποιονδήποτε αντιτίθεται στη γραμμή του αφεντικού τους, κάτω από τις αναρτήσεις τους. Δε χωρά καμία απορία λοιπόν στο γιατί η πολιτική στην Ελλάδα είναι σήμερα απωθητική.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η αποχή από οποιαδήποτε πολιτική δράση, ακόμα και από τη συμμετοχή σε μια συζήτηση, ακούγεται ως ο μόνος δρόμος να διασφαλίσεις την εικόνα του αμόλυντου, του ανιδιοτελούς ή του αντικειμενικού πολίτη. Δεν είναι όμως μεγάλο κρίμα να παραδίδουμε αμαχητί τη δημόσια ζωή, τις προτεραιότητες και τους κανόνες της κοινής μας συμβίωσης στους ιδιοτελείς και στους στρατευμένους; Είναι. Πώς όμως να ρίξουμε τα καλά οχυρωμένα φρούρια της κομματικής εξουσίας; Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι αυτό που θα λέγαμε η «κερκόπορτα» του απαξιωμένου πολιτικού συστήματος της χώρας μας. Είναι ο δρόμος με τον οποίο θα μπορούσαμε να αποκαταστήσουμε τη χαμένη τιμή της πολιτικής συμμετοχής. Άνθρωποι και κινήσεις δομημένες «από τα κάτω» μπορούν να αλλάξουν την καθημερινότητα στις γειτονιές και στους δήμους και μαζί να αλλάξουν τη δικαιολογημένη εικόνα μας για την πολιτική, χωρίς μάλιστα να χρειαστεί να εμπλακούν στα κομματικά γρανάζια. Ας δώσουμε μια ευκαιρία στην πολιτική συμμετοχή μας.

Πρώτη δημοσίευση: https://myportal.gr/i-chameni-timi-tis-politikis-symmetochis

Η Φώφη Γεννηματά πέθανε πριν λίγες ώρες στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός όπου νοσηλευόταν από τις 12 Οκτωβρίου μετά την υποτροπή της βασικής της νόσου.
Η Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ υπήρξε αγωνίστρια, από τις λίγες γυναίκες που άλλαξαν τα στερεότυπα στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας, ως αρχηγός κόμματος.
Με χαμόγελο, αξιοπρέπεια και μαχητικότητα έδωσε πολλούς προσωπικούς και συλλογικούς αγώνες.
Η απουσία της θα είναι αισθητή. Συλλυπητήρια στην οικογένεια, την ομάδα της και τους κοντινούς της ανθρώπους.

 

Για την Κίνηση Κοινωνικού Φιλελευθερισμού "εΜείς" 
Ο Συντονιστής της Εκτελεστικής Γραμματείας
Δημήτρης Σακατζής

 

 

Θα έπρεπε να είναι παράταιρο, όσο οι φωτιές μαίνονται ακόμα, περιουσίες και περιβάλλον καταστρέφονται, ζωές κινδυνεύουν, να μιλάμε για πολιτική. Κι όμως, στην πράξη οι περισσότεροι αυτό κάνουμε. Είναι αναπόφευκτο. Έχουμε συνηθίσει να εργαλειοποιούμε τα προβλήματα, να τα ερμηνεύουμε ανάλογα με την κομματικο-ιδεολογική μας ταυτότητα, και οι πολιτικές τους επιπτώσεις να μας απασχολούν περισσότερο από αυτά τα ίδια. Κι αυτό είναι μέρος μόνον του προβλήματος.
Έχω σχηματίσει από καιρό την πεποίθηση ότι στην Ελλάδα, σε κάθε αλλαγή κυβέρνησης, τις εκλογές (με εξαίρεση ίσως την πρώτη νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981) δεν τις κερδίζει η αντιπολίτευση, αλλά τις χάνουν οι εκάστοτε κυβερνώντες. Και κάθε φορά τις χάνουν όχι τόσο επειδή η διακυβέρνησή τους έχει συσσωρεύσει δεινά πάνω στη χώρα, αλλά από την αποδόμηση της αξιοπιστίας τους.
Και πώς είναι δυνατόν το κόμμα που θεωρήθηκε αναξιόπιστο και μαυρίστηκε πανηγυρικά στις προηγούμενες εκλογές να θεωρείται πιο αξιόπιστο τώρα; Μια πρόχειρη απάντηση είναι η λήθη. Έχει περάσει κάποιος καιρός, η παλιότερη «αγανάκτηση» για τον χειρισμό των πραγμάτων έχει ξεθωριάσει, στο εκλογικό σώμα έχει προστεθεί μια νέα γενιά πολιτών.

Αυτή όμως η εξήγηση όμως από μόνη της δεν είναι αρκετή. Η λήθη δεν θα ήταν δυνατή, αν δεν υπήρχε η αποστασιοποίηση. Σαν να είμαστε θεατές ενός πολιτικού φεστιβάλ, όπου οι εναλλαγές των θιάσων στη σκηνή σπάνε τη μονοτονία μας και μια αύρα φρεσκάδας έρχεται να μας χαϊδέψει σε κάθε αλλαγή τ’ αυτιά. Στην πράξη όμως είμαστε αμέτοχοι. Αυτό που θέλουμε βασικά είναι να χαλαρώνουμε, να ακούμε μόνον καλά νέα. Φυσιολογικό είναι.

Τα πραγματικά νέα όμως δυστυχώς δύσκολα μπορούν να είναι καλά. Είμαστε μια χώρα που, παρά τις όποιες μέχρι στιγμής επιτυχίες της (μεταπολεμική ανάπτυξη, είσοδος στην ΕΕ), βαδίζει επί ξυρού ακμής. Τα προβλήματα μπροστά μας είναι πολλά και μεγάλα. Τεράστια θα έλεγα: Οικονομία, ανάπτυξη, εθνικό και ιδιωτικό χρέος, δομικά κοινωνικά ζητήματα, υποδομές, υπογεννητικότητα, πανδημίες, ισχυροί εθνικοί κίνδυνοι. Προτιμούμε να τα προσπερνάμε. Ακόμα περισσότερο, προτιμούμε να τα θεωρούμε ανύπαρκτα, ώσπου να σκάσουν στα χέρια μας, να έρθει μια πραγματική κρίση ή ένα βαρύ μνημόνιο να τραβήξει μια γερή κλοτσιά στον εφησυχασμό μας. Δεν μπορούμε πάντα να κρύβουμε το κεφάλι μας στην άμμο.
Τι συνέβη στην προκειμένη περίπτωση των πυρκαγιών; Δόθηκε (με τις δηλώσεις του Υπουργού) για μια ακόμα φορά η εντύπωση ότι «είμαστε θωρακισμένοι». Μια ζαριά ήταν. Αν οι πυρκαγιές εξελίσσονταν ομαλά, τα εύσημα φυσικά θα ανήκαν στην κυβέρνηση. Όμως δεν εξελίχθηκαν έτσι. Και βρίσκεται φυσιολογικά σε θέση άμυνας απέναντι στην κατακραυγή, έχοντας δώσει και ισχυρά πατήματα αμφισβήτησης της αξιοπιστίας της. Τι κι αν οι καταστάσεις ήταν ιδιαίτερα δύσκολες (ίσως και πρωτοφανείς), τα μέσα – αναγκαστικά – περιορισμένα, τα προβλήματα του κρατικού μηχανισμού χρόνια; Άλλα είχε υποσχεθεί. Και, παρά την πρωθυπουργική συγγνώμη για τις τυχόν αστοχίες, φοβάμαι ότι τα ουσιαστικά μαθήματα από το θλιβερό συμβάν θα είναι ανύπαρκτα. Νάδα.
Δεν μου αρέσει να απαξιώνω συλλήβδην τον πολιτικό κόσμο. Άλλωστε, μ’ αυτούς πορευόμαστε 200 χρόνια τώρα. Θέλω όμως να κάνουμε ένα πείραμα. Να δοκιμάσουμε αν αντέχουμε – ως κυβέρνηση, αντιπολίτευση, κόμματα, πολιτικές και κοινωνικές κινήσεις, αλλά κυρίως ως λαός – τις αλήθειες. Να αφήσουμε στην άκρη το χάιδεμα των αυτιών, τα τσιτάτα και τις βεβαιότητες. Να μάθουμε να παντρεύουμε την απαισιοδοξία της γνώσης με την αισιοδοξία της θέλησης, όπως πρότεινε και ο Γκράμσι. Αλλά προσοχή! Αυτό κρύβει μια παγίδα. Δεν θα μπορούμε πια να είμαστε παθητικοί, στο ίδιο έργο θεατές. Θα απαιτείται και η δική μας συμμετοχή. Και – ποιος ξέρει; – ίσως οι αλήθειες μάς απελευθερώσουν, ίσως βοηθήσουν να λύσουμε κάποια από τα χρόνια κοινωνικά και πολιτικά μας προβλήματα.

Κανείς δεν μπορεί να το ξέρει. Αν ο χώρος αυτός δεν δείξει ότι κατανοεί το πώς φτάσαμε εδώ, το τι λύσεις υπάρχουν, τι χρειάζεται η χώρα για να απαγκιστρωθεί από το τέλμα και πώς θα αναμορφωθεί, αν δεν κατανοήσουν όλοι ότι ο κατακερματισμός του χώρου αυτού βολεύει και διευκολύνει τόσο τη ΝΔ όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχει λύση.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΔΙΚΤΥΟΥ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ
ΕΛΛΑΔΟΣ 

email: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

ΘΕΜΑ: “Κοινότητες Ελλάδας - Κάλεσμα προς όλους τους Βουλευτές να ακούσουν τις φωνές του τόπου τους πριν ψηφίσουν τον νέο εκλογικό νόμο για την Αυτοδιοίκηση”.

Το Δίκτυο Κοινοτήτων Ελλάδος κατέθεσε τις απόψεις του στη Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής των Ελλήνων στη 2η συνεδρίασή της - ακρόαση εξωκοινοβουλευτικών φορέων, τη Δευτέρα 24 Μαΐου 2021, με θέμα ημερήσιας διάταξης την επεξεργασία και εξέταση του νέου σχεδίου νόμου για την “Εκλογή Δημοτικών και Περιφερειακών αρχών”.

Οι θέσεις του Δικτύου Κοινοτήτων - μετά τις διαδοχικές μεταβολές του νομοσχεδίου και με βάση το τελικό σχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή από την ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών - είναι:

α) Η διατήρηση της ξεχωριστής κάλπης για την ανάδειξη των Προέδρων και των Συμβουλίων Κοινοτήτων.
β) Η εκλογή του Συμβουλίου Κοινότητας και του Προέδρου Κοινότητας από τον συνδυασμό που πλειοψηφεί σε κάθε Κοινότητα (καμία διάκριση των Κοινοτήτων σε άνω και κάτω των 300 κατοίκων).
γ) Η ΜΗ κατάργηση των Συμβουλίων Κοινοτήτων της Αττικής,
δ) Η ΜΗ μείωση του αριθμού των Κοινοτικών Συμβούλων σε όλη τη χώρα.
ε) Η διατήρηση των παραβόλων των υποψηφίων Κοινοτικών Συμβούλων στην προτέρα κατάσταση.

Το Νομοσχέδιο, δυστυχώς και ατυχώς και παρά το πλήθος σχολίων στη δημόσια διαβούλευση του Υπουργείου Εσωτερικών (95% των οποίων αφορούσε τις Κοινότητες), καταργεί την ξεχωριστή κάλπη για την ανάδειξη των Κοινοτικών Συμβουλίων και Προέδρων Κοινοτήτων και επαναφέρει την υποχρεωτική ένταξη των υποψηφίων Κοινοτικών Συμβούλων και Προέδρων Κοινοτήτων σε παραταξιακούς (και ενίοτε κομματικούς) δημοτικούς συνδυασμούς.
Ο υπό συζήτηση νέος εκλογικός νόμος για την Αυτοδιοίκηση εισάγει ανισότητες εκλογής, ενισχύει την αναξιοκρατία και προσβάλλει τη Δημοκρατία. Η άδικη μεταχείριση απέναντι στο πρωταρχικό και σημαντικότερο κύτταρο της Αυτοδιοίκησης, την Κοινότητα, δημιουργεί πολλά εύλογα ερωτηματικά. Η συμμετοχή των υποψηφίων Κοινοτικών Συμβούλων και Προέδρων Κοινοτήτων θα εξαρτάται από τους υποψήφιους Δημάρχους. Μεγάλη εντύπωση προκαλεί το γεγονός στη συζήτηση ενώπιον της Επιτροπής της Βουλής, η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας προσκόμισε αίτημα για την κατάργηση των Συμβουλίων Κοινοτήτων της Αττικής ενώ το τελικό σχέδιο νόμου τα διατηρεί.

Τι σεβασμό δείχνουμε στον κόσμο μιας τοπικής Κοινότητας, όταν μπορεί να ψηφίσει μια Χ παράταξη και να εκλεγεί η Ψ;
Τι κίνητρο δίνεται σε δραστήριους πολίτες, όταν μπορεί να πετύχουν πλειοψηφία στις εκλογές, αλλά να μην εκλεγούν, επειδή δεν είναι οι εκλεκτοί της προτίμησης και στρατολόγησης του υποψηφίου Δημάρχου;
Τι αντίκτυπο έχει το εν λόγω “νομοσχέδιο” στην εξέλιξη του τόπου μας, όταν όλες οι μελέτες, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καταδεικνύουν τη σχέση άμεσης Δημοκρατίας και Ανάπτυξης;
Τι Αυτοδιοίκηση τελικά θέλουμε; Αυτή που θα ενισχύει την ανεμπόδιστη συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων ή αυτή της “παραταξιακής ευθυγράμμισης”;

Ως Δίκτυο Κοινοτήτων Ελλάδας καλούμε όλους τους Βουλευτές όλων των κομμάτων να εκφραστούν παίρνοντας δημόσια θέση για το εν λόγω νομοσχέδιο. Με ξεκάθαρο λόγο και σαφήνεια να δείξουν αν ακούν την επιθυμία των τοπικών συμβουλίων, αν στηρίζουν έμπρακτα τις Κοινότητες και αν τάσσονται υπέρ του δημοκρατικού τρόπου εκλογής των Κοινοτικών Συμβουλίων και Προέδρων. Ή αν απλώς τηρούν την πολιτική εξάρτηση και κομματική γραμμή.

Η Κοινότητα, θεσμός και δεσμός, αποτελεί την εγγύτερη οντότητα διοίκησης του κράτους στον πολίτη. Βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της καθημερινότητας, της πολιτικής προστασίας, της αλληλεγγύης, των συνεργασιών, της μέριμνας για τον τόπο. Ο πυρήνας της ελληνικής κοινωνίας μετατρέπεται σε χώρο δικτυώσεων και διαβούλευσης και είναι αυτός που μπορεί να επιτρέψει στους δρώντες-κατοίκους να σχεδιάσουν την αξιοποίηση των πόρων σε επίπεδο περιοχής.
Κλείνουμε με τα λόγια από την εισαγωγική τοποθέτηση του Προέδρου της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης κ. Μάξιμου Χαρακόπουλου στην πρώτη συνεδρίαση της: «Κύριε Υπουργέ, ελπίζω να εισακουστούν οι δημιουργικές προτάσεις για τις Κοινότητες και την αναβάθμισή τους, όπου λογικό είναι τον πρώτο λόγο για τη διοίκηση του χωριού να έχουν οι πολίτες της Κοινότητας!»

Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε όλες τις τοποθετήσεις των Προέδρων Κοινοτήτων στη Βουλή των Ελλήνων ενώπιον της ηγεσίας του Υπουργείου Εσωτερικών, Βουλευτών και λοιπών εξωκοινοβουλευτικών φορέων: https://youtu.be/uuJ-qX8VYNM

Το Δίκτυο Κοινοτήτων Ελλάδας εκπροσωπήθηκε από τον Πρόεδρο Κοινότητας Καλαμάτας (Ένωση Προέδρων Μεσσηνίας) κ. Παναγιώτη Λύρα και στη συνεδρίαση κατέθεσαν επίσης τις απόψεις τους οι:
Κίμων Χρυσίδης (Πρόεδρος Κοινότητας Περάματος- Συντονιστής Δικτύου Κοινοτήτων Λέσβου), Στάθης Ψωμιάδης (Πρόεδρος Κοινότητας Δομένικου, Ένωση Κοινοτήτων Λάρισας), Ισαάκ Νικολαΐδης (Πρόεδρος Κοινότητας Πτολεμαΐδας - Δίκτυο Κοινοτήτων Δήμου Εορδαίας), Αντώνης Παγώνης ( Πρόεδρος Κοινότητας Οίας Σαντορίνης), Όλγα Δασκαλή (Πρόεδρος Κοινότητας Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου).

google news iconΤο Social-Lib είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε άμεση ενημέρωση και πρόσβαση στην αρθρογραφία: Social-Lib.gr - Google News .

Έγραψαν Πρόσφατα

Κοινωνικός Φιλελευθερισμός

Το Social.lib είναι ένας δικτυακός τόπος συζήτησης και ανάδειξης των καθημερινών οικονομικών, κοινωνικών, πολιτισμικών και πολιτικών ζητημάτων υπό το πρίσμα του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού.