Αξιότιμη κυρία Φώφη Γεννηματά
Αξιότιμε κύριε Κυριάκο Μητσοτάκη
Αξιότιμε κύριε Αλέξη Τσίπρα

Απευθυνόμαστε σε σας μόνο από τους αρχηγούς κομμάτων του Εθνικού Κοινοβουλίου, λυπούμαστε αλλά το θεωρήσαμε μάταιο να απευθυνθούμε και στους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς και αυτό είναι ένα από τα προβλήματα της χώρας.
Ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων είναι εγκλωβισμένο σε κόμματα που στρατηγικά αντιπαλεύονται το πολίτευμά μας, την αντιπροσωπευτική δημοκρατία.
Ένα άλλο τμήμα μικρότερο, αλλά όχι μικρό, είναι εγκλωβισμένο σε πολιτικούς χώρους που, κατά την άποψή μας, προσβάλλουν την έννοια της πολιτικής.
Σας γράφουμε γιατί πιστεύουμε πως η χώρα βρίσκεται πάλι στα βαθιά. Έχουμε καθαρή εικόνα της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε και ξέρουμε καλά πως θα πονέσουμε πολύ μέχρι να βρούμε ξανά τον βηματισμό μας.
Εδώ είναι που πρέπει να ανταποκριθούμε όλοι στις ευθύνες μας, πολίτες, πολιτεία, πολιτικό προσωπικό.
Δεν γράφουμε για να σας κρίνουμε, για να ασκήσουμε επιρροή ή για να εμπορευθούμε αγανάκτηση και θυμό.
Γράφουμε για να ακουστούμε.

Παρακολουθούσε την συζήτηση πολιτικών αρχηγών στη Βουλή … ήταν μελαγχολικός … η Χώρα είναι στην εντατική, σκεφτόταν … ο αρχηγός του τσούρμου με τα σκουρόχρωμα σακάκια και τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα τελείωσε την ομιλία του … τον χειροκρότησε όρθιο το τσούρμο με τα σκουρόχρωμα σακάκια και τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα … στο βήμα ανέβηκε ο αρχηγός του τσούρμου με τα σκουρόχρωμα σακάκια τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα και τις κοκκινόχρωμες γραβάτες … η μελαγχολία του βάρυνε … ως πότε θα διχαζόμαστε σε αυτή τη Χώρα για μετρήσιμα πράγματα, αναρωτήθηκε … ο αρχηγός του τσούρμου με τα σκουρόχρωμα σακάκια τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα και τις κοκκινόχρωμες γραβάτες τελείωσε την ομιλία του … χειροκροτούσε τώρα όρθιο το τσούρμο με τα σκουρόχρωμα σακάκια τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα και τις κοκκινόχρωμες γραβάτες … απελπίστηκε … το αποφάσισε … θα μάθει να χρησιμοποιεί το Skype … να μπορεί να βλέπει τα παιδιά του όταν τους μιλά … να δει όταν θα έρθει η ώρα τις φατσούλες των παιδιών τους … τα εγγόνια του … τη γενιά του Skype …

*ένα παλιό γράψιμο, που η πρόσφατη βαλκανικής αισθητικής θλιβερή αντιπαράθεση στη Βουλή των πλέον ισχυρών πολιτικών αρχηγών με έκανε να το θυμηθώ.

Πρώτη δημοσίευση στη Μεταρρύθμιση

Ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Κρικέλλου / Ευρυτανίας, Αντώνης Μανίκας γράφει για το σχέδιο νόμου της Κυβέρνησης για την Εκλογή Δημοτικών και περιφερειακών αρχών

Γιατί δεν θέλει η ΚΕΔΕ ανεξάρτητη κάλπη για τις κοινότητες ; Ποιος ‘’ φοβάται ‘’, την κρίση των πολιτών ;

Γιατί άραγε κάποια έθνη καταφέρνουν να αναπτύσσονται και να έχουν τους καλύτερους οικονομικούς δείκτες και τα γειτονικά τους κράτη να υποφέρουν στη φτώχεια και να είναι υποανάπτυκτα; Τι είναι αυτό που για παράδειγμα ένας λαός, ο Κορεατικός, που χωρίζεται στην Βόρεια και τη Νότια Κορέα, είχε τόση διαφορετική πορεία;  Τι είναι αυτό ακριβώς που κάνει τη διαφορά; Μήπως είναι η κουλτούρα και ο πολιτικός πολιτισμός; Μήπως το κλίμα είναι αυτό που οδηγεί σε διαφορετικά αποτελέσματα; Μήπως φταίει το πλούσιο έδαφος και υπέδαφος; Πολλοί προσπάθησαν να δώσουν απαντήσεις χρησιμοποιώντας παρόμοιες εξηγήσεις.