Κατηγορήθηκε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι «αναλαμβάνει το ρίσκο» της διασποράς του κορωνοϊού με τις διαδηλώσεις για το νομοσχέδιο Κεραμέως, αντεπετέθη κατηγορώντας την κυβέρνηση για Γκεμπελικό σύνδρομο, επιμένει να τον κατηγορεί η κυβέρνηση και λοιπές συνήθεις σαχλαμάρες. Τόσα χρόνια αυτά έχω μάθει να τα προσπερνάω. Άλλωστε δεν είμαι και σίγουρος τι εννοούσε ακριβώς, μπορεί και να φταίει η πίεση της συνέντευξης, όλοι κάνουμε λαθάκια, λάθη ή λαθάρες όταν εκφραζόμαστε, κυρίως στον προφορικό μας λόγο.

Άλλο πράγμα με ενοχλεί, κι αυτό είναι η επιχειρούμενη αναβάθμιση των διαδηλώσεων σε υποχρεωτικό μέρος της νομοθετικής διαδικασίας. Χωρίς διαδηλώσεις τίποτε δεν μπορεί να ψηφίζεται, πρόκειται για καταστολή των δημοκρατικών ελευθεριών.

Και προφανώς δεν μιλάμε στην προκειμένη περίπτωση για απαγόρευση των συναθροίσεων επειδή αυτές είναι ενάντια στην κυβέρνηση. Αυτό θα ήταν πράγματι καταστολή δημοκρατικού δικαιώματος, διότι από ανέκαθεν οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται «ησύχως και αόπλως», ή όπως αλλιώς διατυπώνεται στο τρέχον θεσμικό πλαίσιο. Κι αυτό ανεξαρτήτως της αναμενόμενης μαζικότητας και αποτελεσματικότητας των συγκεντρώσεων. Αλλά εδώ μιλάμε για το ρίσκο της διασποράς του κορωνοϊού, που μας έχει στερήσει και πολλά άλλα πράγματα πέραν της δυνατότητας να διαδηλώνουμε υπέρ ή κατά των σεκιουριτάδων και των ειδικών φρουρών.

Θα ήταν η λύση σε ένα τέτοιο πρόβλημα η μετάθεση της κατάθεσης του νομοσχεδίου;

Αυτό είναι άσχετο από το εάν συμφωνούμε ή όχι με περιεχόμενό του. Θεωρώ ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η αναστολή παραγωγής νομοθετικού έργου, όχι μόνον αυτής, αλλά και οποιασδήποτε κυβέρνησης, με το σκεπτικό ότι χρειάζεται να δίδεται η άνεση διαδηλώσεων εναντίον του. Γιατί περί αυτού μιλάμε. Σήμερα οι φοιτητές και πανεπιστημιακοί για ένα νομοσχέδιο που τους αφορά, αύριο οι ταξιτζήδες π.χ. για ένα άλλο, μεθαύριο οι συνταξιούχοι του ΟΑΕΕ και αντιμεθαύριο -γιατί όχι;- οι μετακλητοί της προηγούμενης κυβέρνησης. Τυχαία παραδείγματα φέρνω φυσικά.

Και ολίγη από "δίκη προθέσεων"

Το ερώτημά μου είναι αν η αξιωματική αντιπολίτευση (η κάθε αξιωματική αντιπολίτευση, είτε ΣΥΡΙΖΑ, είτε ΝΔ, είτε όποια άλλη), κόπτεται πραγματικά για την τυχόν αντιλαϊκότητα των νομοσχεδίων της κυβέρνησης και τη δημοκρατικότητα των διαδικασιών της. Γιατί να το κάνει άλλωστε; Βούτυρο στο ψωμί της είναι. Πραγματικές ευκαιρίες για «επαναστατική γυμναστική» και ανέβασμα των μετοχών της. Συνήθως τα νομοσχέδια περνάνε με την κυβερνητική πλειοψηφία, ωστόσο αυτοί το παλέψανε. Κάτι φέρνει κι αυτό.

Εδώ όμως παρουσιάζεται επιπλέον μια ανέλπιστη δυνατότητα. Αν η συζήτηση του νομοσχεδίου αναβληθεί ώστε να υπάρχει η άνεση των διαδηλώσεων, και δεδομένου ότι το πότε θα υποχωρήσει η πανδημία αποτελεί τον άγνωστο Χ όλων των εξισώσεων, κανείς δεν ξέρει τι γίνεται αύριο. Εκλογές μυρίζουν. Μπορεί να φτάσει και να μην ψηφιστεί καθόλου. Και ποιος το κατάφερε αυτό; Η αντιπολίτευση ροκανίζοντας τον χρόνο ! Εκεί να δείτε limit-up των αντιπολιτευτικών μετοχών.

 
 
Οι άνθρωποι είμαστε σαν τα δέντρα. Φυλλοβόλα και αειθαλή. Αυτοί που ρίχνουν τα φύλλα και μένουν γυμνοί αλλάζουν όλα από την αρχή, διαφορετικά, διαφορετικοί. Και αυτοί που αλλάζουν φύλλα και κλαδιά με τον χρόνο αλλάζουν μένοντας πιστοί στα πιστεύω τους, ανανεώνονται μέσα από τις ιδέες τους.
 
Τα κόμματα ξεκινούν να αλλάξουν τον κόσμο, γεμίζουν ριζοσπάστες που βλέπουν την ανάγκη του νέου να γκρεμίσει από το παλαιό ό,τι πρέπει να γκρεμιστεί για να αναπνεύσει το νέο. Στην αρχή. Μετά τα κόμματα γίνονται επιχειρήσεις. ''Θα σε διορίσουμε, θα το περάσουμε, θα δώσουμε άδεια, θα κλείσουμε τα μάτια, θα βρούμε ένα παραθυράκι, η κοινωνία δεν είναι έτοιμη, αυτό μπορεί να περιμένει.....'' Επιχειρήσεις.  Κόμματα που τα κάνουν όλα ''σωστά'', δεν κάνουν λάθη ''ποτέ''. Γι’ αυτό έχουμε κολλήσει στην ακινησία και την κρίση για χρόνια. Μηχανισμοί γραφειοκρατίας και ανακυκλοφορίας των ίδιων λαθών. Αλλάζουν μόνο τα πρόσωπα. Μεταρρυθμίσεις κάνουν μόνο λίγοι πεισματάρηδες και τολμηροί που δεν υπολογίζουν το πολιτικό κόστος.
 

Γράφει η Ομάδα Πολιτικής «Ποιοι είμαστε, τι θέλουμε» της πολιτικής κίνησης εΜεις

Μία ακόμη μαραθώνια συζήτηση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή χρειάστηκε να παρακολουθήσουμε πριν λίγες μέρες, προκειμένου να ενημερωθούμε από τον Πρωθυπουργό και τους πολιτικούς αρχηγούς της για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Ήταν μια δύσκολη χρονιά αυτή που πέρασε, με απανωτές προκλήσεις για καθένα μας ατομικά αλλά και για τη χώρα. Σήμερα όλοι μας, πολιτικός κόσμος και πολίτες, ας κάνουμε τον απαραίτητο απολογισμό της κι ας οπλιστούμε με θάρρος και υπομονή, για να αντεπεξέλθουμε στις προκλήσεις της χρονιάς που ξεκινάει.

Ας έχουμε αισιοδοξία, αλλά ας είμαστε και κατάλληλα προετοιμασμένοι για την περίπτωση που τα πράγματα δεν έρθουν κατ’ ευχήν.

Ευχόμαστε σε όλους υγεία, δύναμη, ευτυχία.

Απευθυνόμενοι ιδιαίτερα στους ενεργούς πολίτες, υπέρμαχους της κοινής λογικής,
σ’ αυτούς που πιστεύουν ότι το κοινό συμφέρον δεν περνάει μέσα από την ιδιοποίηση της εξουσίας κι ότι όλες οι λύσεις δεν μπορούν να προέλθουν από κόμματα που μας οδήγησαν μέχρι εδώ,
σ’ όσους έχουν μετρήσει τις συνέπειες του λαϊκισμού και των πελατειακών συναλλαγών και επιθυμούν τον τερματισμό της εμπορευματοποίησης των σχέσεων της εξουσίας με τον πολίτη,
σ’ αυτούς που δεν τους εκφράζουν και δεν τους αφορούν οι ανούσιες και ψευδεπίγραφες πολιτικές ταμπέλες, όπως αριστεροί και δεξιοί, που απεχθάνονται τον ρηχό πολιτικό λόγο, που αντιπαρέρχονται τη σκηνοθετημένη πόλωση και αντιπαλότητα,

τους ευχόμαστε να βρουν τη θέληση ώστε τη νέα χρονιά να δυναμώσουν την ιδέα μιας κοινωνίας δεκτικής στις αλλαγές, δίκαιης, μαχητικής και αλληλέγγυας. Μιας κοινωνίας δικαιοσύνης, ισονομίας και αξιοκρατίας. Μιας κοινωνίας πιο ανοιχτής και δημοκρατικής, χωρίς διακρίσεις, ξενοφοβία και ρατσισμό.

Για να βρούμε όλοι μαζί τη δύναμη και τον τρόπο να προωθήσουμε την κοινωνία της αξιοπρέπειας, της γνώσης και της δημιουργίας, που με αυτοπεποίθηση θα προσφέρει μέσα στη μεγάλη οικογένεια των εθνών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αξίζει να προσπαθήσουμε.

Πολιτική Κίνηση Κοινωνικού Φιλελευθερισμού «εΜείς»
Αθήνα, 31 Δεκεμβρίου 2020

Η οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση που περάσαμε, αλλά δεν ξεπεράσαμε ακόμα, δεν μπόρεσε να αποτελέσει την ευκαιρία για μια πραγματική ανανέωση του πολιτικού σκηνικού, που συνεχίζει να κυριαρχείται από την ευνοιοκρατία, και τον μικροκομματισμό.

... Το στοίχημα ενός κόμματος που θα έχει σημαία του τη νοοτροπία συναίνεσης και ισοτιμίας μπορεί να κερδηθεί μόνο από ένα νέο κόμμα που θα χτιστεί από εκείνες τις μικρές ομάδες ανθρώπων που συζητούν, κατανοούν και πασχίζουν να βρούνε λύσεις στην υπηρεσία τους, στη γειτονιά τους, στον συνεταιρισμό τους. Ένα κόμμα χωρίς αστέρες και μεγάλες μεταγραφές από άλλα κόμματα. Ένα τέτοιο κόμμα λείπει από το ελληνικό κομματικό σύστημα. Και σήμερα και εχθές.

Άρθρο του Νίκου Νυφούδη, πρώην βουλευτή του Ποταμιού.

 

google news iconΤο Social-Lib είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε άμεση ενημέρωση και πρόσβαση στην αρθρογραφία: Social-Lib.gr - Google News .

Έγραψαν Πρόσφατα

Κοινωνικός Φιλελευθερισμός

Το Social.lib είναι ένας δικτυακός τόπος συζήτησης και ανάδειξης των καθημερινών οικονομικών, κοινωνικών, πολιτισμικών και πολιτικών ζητημάτων υπό το πρίσμα του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού.