Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν πως οι δύο τελευταίες κυβερνήσεις της άτυχης χώρας μας έχουν πολλά κοινά μεταξύ τους. Η αλήθεια είναι πως αν εξαιρέσεις δυο- τρία ονόματα τύπου Πιερρακάκη τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η Νέα Δημοκρατία μοιράζονται τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά: Εθνικισμός, λαϊκισμός, κρατισμός, αναξιοκρατία, ρουσφετολογία και φυσικά η αιώνια δικαιολογία “Για όλα φταίνε οι προηγούμενοι”. Αυτό όμως που πραγματικά ενώνει την δήθεν Αριστερά του Αλέξη με τον δήθεν Φιλελευθερισμό του Κυριάκου είναι μια κάποια αντιπάθεια των δυο αυτών μορφωμάτων προς τη Δημοκρατία.

Οι περισσότεροι ανιδιοτελείς και εχέφρονες πολίτες κατανοούν ότι μια «κεντρώα» προσέγγιση στην πολιτική αποτελεί όχι μόνο μια λογική αλλά και μια αναγκαία συνιστώσα στο πολιτικό γίγνεσθαι μιας ευνομούμενης κοινωνίας. Όμως, εκτός από ελάχιστες περιόδους στην πολιτική ζωή του τόπου μας, δεν υπήρξε αποτελεσματικός κεντρώος φορέας που να εκφράζει πλειοψηφικά και με αποτελεσματικότητα τις βουβές «κεντρώες μάζες» του λαού, που αντιπαθούν ακραίες εμπάθειες των εκφραστών του διπόλου αριστερά-δεξιά, και θα προτιμούσαν να ζουν σε μια ορθολογική, φιλάνθρωπη και εκσυγχρονισμένη πολιτεία.