Pin It
Αν και η «ιδεολογία» είναι μια λέξη που επινόησε ο Antoine Destutt de Tracy το 1796, η «μάχη των πολιτικών ιδεολογιών» ξεκίνησε όταν δημιουργήθηκε ο πρώτος οικισμός ανθρώπων, ο πρώτος εργοδότης, ο πρώτος υπάλληλος, το πρώτο πρόσωπο με εξουσία στη ζωή άλλων. Η πολιτική ιδεολογία συνδέθηκε φυσικά και με το σύστημα που χαρακτήριζε. Ξεκίνησε απλά, διακριτά και με όρους οι οποίοι είχαν νόημα και όταν τους ξεστόμιζες ήξερες τι σήμαιναν! Φεουδαρχία, μοναρχία, τυραννία, δημοκρατία. Μετά τα πράγματα έγιναν λίγο πιο πολύπλοκα. Σοσιαλισμός, φιλελευθερισμός, νέο-φιλελευθερισμός, βασιλευομένη δημοκρατία με πολιτικές φιλελεύθερες, προεδρευομένη δημοκρατία με πολιτικές σοσιαλιστικές, δημοκρατία με πολιτικές φασιστικές! Απ’ όλα έχει πια ο μπαξές! 
 
Επειδή σκοπός του κειμένου δεν είναι να μπει στα βαθιά νερά των ορισμών και των εννοιών, αλλά να καταδείξει την ελληνική πραγματικότητα και το προς τα πού πάμε, νομίζω πως δεν θα διαφωνήσει κανείς μαζί μου, όταν πω πως στην πολιτική ζωή του τόπου μας κυριαρχούν δύο ιδεολογίες-τάσεις. Οι κρατιστές οι δικοί μας και οι κρατιστές των άλλων! Οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε δεξιά – αριστερά, σε σοσιαλιστές – φιλελεύθεροι χάθηκαν μετά τη δεκαετία του ’80 και όλα έγιναν από πράσινα και μπλε, μώβ! Ο αγώνας των κυρίαρχων πόλων ήταν στείρος και περιοριζόταν στην προστασία του διογκωμένου δημόσιου τομέα, των ψήφων που αυτό απέφερε και στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη τακτοποίηση μέσω διορισμών των «δικών μας παιδιών»! Και αν σας φαίνεται μικρή η ιδεολογική απόσταση ενός σοσιαλιστή από έναν φιλελεύθερο, όταν πρόσφατα ο δεύτερος πολιτικός πόλος έγινε η ριζοσπαστική αριστερά (ο θεός να την κάνει), είδαμε μια από τα (γ)ίδια και χειρότερα! 
Για να μη γίνω κουραστικός και αρχίσω να επαναλαμβάνω τα ίδια, θα πω επιγραμματικά πως η ανάγκη για μεταρρυθμίσεις στο κράτος είναι εδώ, η ανάγκη για αλλαγή του οικονομικού μας μοντέλου ως χώρας είναι εδώ, η ανάγκη για τομές στην παιδεία και τη δικαιοσύνη είναι εδώ! Αυτό που δεν είναι εδώ είναι η πολιτική δύναμη που θα τολμήσει τέτοιες σημαντικές αλλαγές, διότι πρέπει πρώτ’ απ’ όλα να το θέλει η ίδια και όσοι τη στηρίζουν. Είναι, αλήθεια, έτοιμοι οι πολίτες να στηρίξουν ένα κόμμα που κομίζει τέτοιες μεταρρυθμίσεις; Δεν είμαι και τόσο σίγουρος.

Το «τέλος της ιδεολογίας», κατά τον Daniel Bell, ο οποίος υπήρξε εκείνος που συνέβαλε περισσότερο στη διάδοση και στην καθιέρωση της έννοιας, σηματοδοτεί μια νέα συνθήκη. Στο πέρασμα στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση οι ιδεολογικοί ανταγωνισμοί του παρελθόντος εμφανίζονται ξεπερασμένοι, καθώς πλέον υφίσταται μια σύγκλιση προς το κέντρο και εξελίσσεται σε μια μετριοπαθή σύνθεση, στο πλαίσιο της οποίας η ελεύθερη αγορά και η κοινωνική προστασία λειτουργούν συμπληρωματικά, μέσα σε ένα καθεστώς δημοκρατικών κανόνων. Έτσι κερδίζει πλέον έδαφος ο κοινωνικός φιλελευθερισμός (social liberalism)! Οι σύγχρονες κοινωνίες έχουν έρθει σε ένα σημείο να προσπαθούν να εφαρμόσουν το παραπάνω μοντέλο, άλλες λiγότερο, άλλες περισσότερο, καθώς η αναγκαιότητα και η χρησιμότητά του για να λυθούν τα αδιέξοδα φαίνεται να γίνεται όλο και πιο αντιληπτή! Σε αυτό προστίθεται και ένα οπτική οικολογίας, απαραίτητη αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές! Στην Ελλάδα κανένα κόμμα δεν έχει αντιληφθεί ακόμα πού βρισκόμαστε και πού πάμε. Δεν τους αφήνει το κυνήγι της κουτάλας! Όμως η δυναμική στην κοινωνία υπάρχει και η έκφρασή της έρχεται!


google news iconΤο Social-Lib είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε άμεση ενημέρωση και πρόσβαση στην αρθρογραφία: Social-Lib.gr - Google News .

Έγραψαν Πρόσφατα

Κοινωνικός Φιλελευθερισμός

Το Social.lib είναι ένας δικτυακός τόπος συζήτησης και ανάδειξης των καθημερινών οικονομικών, κοινωνικών, πολιτισμικών και πολιτικών ζητημάτων υπό το πρίσμα του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού.