Pin It
Θυμάμαι σε πολλές συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις την φραση «ΠΑ.ΣΟ.Κ. και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις». Προφανώς με το «δημοκρατικές» εννοούσαν αντιδεξιές ή κάτι παρόμοιο. Στους μη δεξιούς αυτό φαινόταν πολύ λογικό. Τους δεξιούς τούς άφηνε αδιάφορους, τουλάχιστον τις πρώτες δεκαετίες. Αργότερα έθεταν το ζήτημα ακόμη και μέσα στη Βουλή δείχνοντας το αντιδημοκρατικό τού πράγματος..          
Ο όρος συντηρητικός δεν είχε παρόμοια ταλαιπωρία ή κατάχρηση, παρ’ όλο που είναι κι αυτός αμφίσημος και πολύ αυθαίρετος. Γι’ αυτήν την αμφισημία θα γράψω στη συνέχεια.
Ο προσδιορισμός του συντηρητικού σαν δεξιού και του μη συντηρητικού σαν προοδευτικού ή αριστερού κυριάρχησε για δεκαετίες στον δημόσιο λόγο. Στην καθημερινή και προφορική αντιπαράθεση οι χρησιμοποιούμενοι όροι ήταν δεξιός και αντιδεξιός, ενώ στην πιο λόγια και γραπτή έκφραση προτιμούνταν οι όροι συντηρητικός και προοδευτικός. 
Τι είναι όμως συντηρητικός; 
Πιστευα πως συντηρητικός ήταν ο δεξιός και προοδευτικός ήταν ο αριστερός. Γνώρισα όμως πολλούς δεξιούς οι οποίοι ήταν στέρεα δεμένοι στις αξίες τους και στις αρχές τους χωρίς να ταυτίζονται στενά ή και καθόλου με κάποιο δεξιό κόμμα. Μάλιστα κάποιος από αυτούς εκφραζόταν με πολύ άσχημο τρόπο για το κόμμα το οποίο ψήφιζε λόγω οικογενειακής παράδοσης και πολύ τακτικά είχε φιλικές παρέες και συζητήσεις με στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Ένας άνθρωπος χωρίς «κολλήματα» και ταυτίσεις κομματικές. Συντηρητικοί λοιπόν είναι οι άνθρωποι που έχουν μια στενή σχέση κατά κανόνα και με την εκκλησία και στην έννοια του έθνους και της παράδοσης υποκλίνονται χωρίς καμία συζήτηση. Αυτή είναι η μία κατηγορία συντηρητικού άνθρωπου που έχω γνωρίσει.      
Υπάρχει όμως και η δεύτερη. Πρόκειται για εκείνους οι οποίοι ταυτίζονται με απόλυτο και τυφλό τρόπο με μια ιδεολογία ή με μια κομματική ταυτότητα και δείχνουν απόλυτη διάθεση να υπερασπιστούν ακόμη και τη μεγαλύτερη αθλιότητα την οποία θα διαπράξει η πολιτική οργάνωση ή το κόμμα που υπηρετούν. Πρόκειται για ανθρώπους που ταυτίζονται όχι με μια ιδεολογία αλλά με μια κομματική στέγη για λόγους προφανείς. Είτε προσωπική εξυπηρέτηση είτε βόλεμα συγγενικών προσώπων είτε η επιρροή της παρέας την οποία φοβούνται να αποχωριστούν. 
Αν έπρεπε να διαλέξω την παρέα μου ανάμεσα στην πρώτη και την δεύτερη κατηγορία συντηρητικών ανθρώπων, είναι πασιφανές ότι θα σιχαινόμουν τη δεύτερη και θα προτιμούσα την πρώτη.
Ας δώσω όμως και τη δική μου άποψη για την έννοια του συντηρητικού και του προοδευτικού.
Συντηρητικός είναι αυτός ο οποίος ικανοποιείται ως ιδιοσυγκρασία και ως προσωπικότητα από το καθεστώς και την εποχή στην οποία ζει και δεν επιθυμεί μεγάλες ανατροπές σε αυτό το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο στο οποίο εκφράζεται. Από την άλλη μεριά, προοδευτικός είναι οποιοσδήποτε διαφοροποιείται στα περισσότερα και τα θεμελιωδέστερα στοιχεία του καθεστώτος στο οποίο ζει – δεν εννοώ το πολιτικό σύστημα, γιατί σε αυτό το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό μοντέλο δεν αμφισβητείται από σχεδόν κανένα – και επιθυμεί με ειρηνικούς και θεσμικούς τρόπους να διορθώσει, να βελτιώσει το υπάρχον καθεστώς στα αδύναμά του σημεία. Αυτός παραδείγματος χάρη ο οποίος αντιτίθεται στο πελατειακό σύστημα, στον κομματισμό και στην αναξιοκρατία είναι προφανώς ένας προοδευτικός άνθρωπος. Πόσα από τα υπάρχοντα κόμματα αντιτίθενται, αλήθεια, στο πελατειακό σύστημα και στην αναξιοκρατία; Όλα τα υπάρχοντα κόμματα, είτε κυβερνούν είτε κυβέρνησαν, χρησιμοποίησαν τον κομματισμό, το πελατειακό σύστημα και την αναξιοκρατία διορίζοντας με φωτογραφικές διατάξεις τούς «ημέτερους» προκειμένου να τους βολέψουν για τις «υπηρεσίες» που προσέφεραν στο κόμμα. Επομένως δεν μπορούν τα υπάρχοντα κόμματα να θεωρηθούν προοδευτικά, εφόσον έχουν αποδείξει με τη θητεία τους και την άμεση ή έμμεση εμπλοκή τους στην εξουσία ότι αντιτίθενται στην πρόοδο του πολιτικού συστήματος και στην προκοπή του τόπου. 
Προοδευτικό κόμμα είναι εκείνο που με τις θέσεις του επιδιώκει να βελτιώσει τον τόπο, να εκσυγχρονίσει τη δημόσια διοίκηση, να εκμηδενίσει την ταλαιπωρία του πολίτη από τους δημόσιους φορείς και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής και του τελευταίου κατοίκου στο πιο μικρό χωριό της χώρας. Προοδευτικό κόμμα είναι εκείνο που μετά τις εκλογές διατηρεί τις ίδιες απόψεις που είχε και πριν τις εκλογές και κυρίως αδιαφορεί για το πολιτικό κόστος που θα επιφέρει η επιμονή του στην προκοπή και τον εκσυγχρονισμό του τόπου. 
Όποτε σημειώνω σε εκπροσώπους κομμάτων αυτήν την αντίφαση ανάμεσα στις προεκλογικές εξαγγελίες και τις κυβερνητικές ενέργειες και αποφάσεις, παίρνω την απάντηση ότι πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Ανταπαντώ σε αυτήν την άποψη, που συνιστά κυνική ομολογία, ότι οι πολιτικοί φορείς πρέπει να υπηρετούν τη χώρα και όχι το κομματικό ακροατήριο, γιατί σε αντίθετη περίπτωση συνιστούν πολιτικούς απατεώνες και βαθιά συντηρητικές δυνάμεις.

Ένα τέτοιο κόμμα δεν υπάρχει σήμερα στην πολιτική ζωή του τόπου. Είναι όμως πολύ μεγάλη η ανάγκη να δημιουργηθεί.     


google news iconΤο Social-Lib είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε άμεση ενημέρωση και πρόσβαση στην αρθρογραφία: Social-Lib.gr - Google News .

Έγραψαν Πρόσφατα

Κοινωνικός Φιλελευθερισμός

Το Social.lib είναι ένας δικτυακός τόπος συζήτησης και ανάδειξης των καθημερινών οικονομικών, κοινωνικών, πολιτισμικών και πολιτικών ζητημάτων υπό το πρίσμα του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού.