Pin It
Ως πρώην αναρχικός και νυν φιλελεύθερος, απόλυτα συνεπής και στις δύο αυτές ιδεολογίες, δεν πολυχωνεύω το κράτος γι' αυτό το θέλω "λίγο" σε μια οργανωμένη κοινωνία. Τόσο όσο δηλαδή. Στον στρατό για να εγγυάται την άμυνα της χώρας, στην αστυνομία για να ρυθμίζει την ειρηνική συνύπαρξή μας, στη δικαιοσύνη για να κρίνει δίκαια και στην παιδεία και την υγεία παράλληλα με τον ιδιωτικό τομέα για να εγγυάται μια βασική εκπαίδευση και περίθαλψη για τους αδύναμους.
Γι αυτό άλλωστε πιστεύω στον κοινωνικό φιλελευθερισμό, που είναι και η δικαιότερη πολιτική ιδεολογία που υπάρχει, η πιο ανθρωπιστική και η πιο κοντά στην ανθρώπινη φύση.
Το θέλω το κράτος σοβαρό.
 
Το δικό μας δεν είναι. Εκτός του ότι δηλαδή είναι "πολύ" και άχρηστο, είναι και γελοίο.
 
Το καλοκαίρι του 2016 το πέρασα στην Καλιφόρνια. Ήμουν καλεσμένος από ένα πανεπιστήμιο για να διδάξω στο τμήμα θεάτρου και να σκηνοθετήσω μια παράσταση. Μόλις προσγειώθηκα και βγήκα από το αεροδρόμιο μύριζε καμμένο. Οι άνθρωποι που ήρθαν να με πάρουν μου είπαν ότι καίγεται η Καλιφόρνια σε πολλά σημεία και η κατάσταση είναι δραματική. Στο διάστημα που έμεινα εκεί έκανα μερικές πολύ δυνατές φιλίες που κρατάνε μέχρι σήμερα. Τους περισσότερους φίλους τους παρακολουθώ από δω μέσα και με κάποιους απ' αυτούς έχουμε βρεθεί ξανά από τότε. Η καταστροφή που έχουν υποστεί κάποιες περιοχές από τις φωτιές και τις πλημμύρες μετά είναι τεράστια. Έχω δει εικόνες απερίγραπτες.
 
Ούτε ένας δεν έχει στραφεί εναντίον του κράτους ούτε τότε με τις καταστροφές ούτε τώρα με τον κορωνοϊό. ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ. Εμπιστεύονται το κράτος τους, την πολιτεία τους δηλαδή αλλά δεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια να τα περιμένουν όλα από κει. Όλοι μου οι φίλοι είναι εθελοντές. Συντονίζουν, οργανώνουν, βοηθούν τους πάντες και τα πάντα. Τους παρακολουθώ και τους ζηλεύω. Ποτέ κανείς δεν έγραψε ούτε μισή κακή κουβέντα εναντίον του κράτους.
 
Εδώ έχουμε το ακριβώς αντίθετο. Μόλις γίνει μια καταστροφή αρχίζει η γκρίνια. Οι γελοίοι εκπρόσωποί μας, υπουργοί κλπ. μας κάνουν να ντρεπόμαστε για τις δηλώσεις τους. Οι γελοίοι εμείς που τους ψηφίσαμε κλαιγόμαστε όλη την ώρα και παραπονιόμαστε για τα πάντα απο τον καναπέ. Ελάχιστοι κατεβαίνουν στον δρόμο. Οι εθελοντές μας χάνονται μέσα στον χαμό σαν σταγόνα στον ωκεανό.
 
Εύχομαι να γίνει το κράτος μας μικρό και σοβαρό κι εμείς ώριμοι πολίτες και να μάθουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ένα βασικό πράγμα:
 
ΝΑ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΟΝΙΜΩΣ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΑΣ.
 
Εγώ φταίω που εξαπλώνεται ο κορωνοϊός, εγώ φταίω που πεινάει ο κόσμος και υποφέρει και πρέπει να κάνω κάτι για όλα αυτά, πρέπει να κινητοποιηθώ, πρέπει να δραστηριοποιηθώ.

Και δεν κινδυνεύω να γίνω ενοχικός έτσι, αγαπητοί μου ψυχολόγοι, που είστε έτοιμοι να πεταχτείτε και να σχολιάσετε... το μόνο από το οποίο κινδυνεύω είναι να γίνω υπεύθυνος σοβαρός πολίτης!

Έγραψαν Πρόσφατα

Κοινωνικός Φιλελευθερισμός

Το Social.lib είναι ένας δικτυακός τόπος συζήτησης και ανάδειξης των καθημερινών οικονομικών, κοινωνικών, πολιτισμικών και πολιτικών ζητημάτων υπό το πρίσμα του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού.