Αυτή η ομόφωνη χθεσινή απόφαση άργησε. Άργησε χρόνια. Η δίκη έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί μερικά χρόνια νωρίτερα. Να μην κυκλοφορούν ελεύθεροι τόσα χρόνια, και να κηρύσσουν το μίσος. Είναι πολλές οι επιθέσεις σε ανυπεράσπιστους που θα είχαν αποφευχθεί. 

Τον Φεβρουάριο του 2018 τάγμα χρυσαυγιτών με στειλιάρια και πυρσούς φωνάζοντας «θα σας γαμήσουμε μουνιά» επιτέθηκαν στον κοινωνικό χώρο «Φαβέλα» στον Πειραιά, τραυματίζοντας πέντε άτομα (ανάμεσά τους και τη συνήγορο της πολιτικής αγωγής στη δίκη της εγκληματικής οργάνωσης της Χ.Α., Ελευθερία Τομπατζόγλου). Οι νεοναζί με τα στειλιάρια και τα ματωμένα μαχαίρια επί χρόνια δρούσαν ανενόχλητοι. Και αμετανόητοι συνέχιζαν τις βίαιες επιθέσεις τους ακόμη και κατά τη διάρκεια της δίκης.

Κάθε μέρα που η δίκη επιμηκυνόταν, οι νεοναζί συνέχιζαν να βιαιοπραγούν, να κάνουν νέες επιθέσεις. Ματωμένα κεφάλια, κλοτσιές και σιδερογροθιές καθημερινά προσέθεταν και άλλα θύματα της βίας της εγκληματικής οργάνωσης των νεοναζί. Αντί να βρίσκονταν στις φυλακές, έσπερναν μίσος, οργάνωναν επιθέσεις σε πρόσφυγες, ο φασιστικός λόγος δηλητηρίαζε την βουλή, οι οπαδοί τους συνένοχα ζητούσαν και άλλο αίμα. Δεν ήταν στις ειδήσεις, τα κανάλια δεν ασχολούνταν με τις επιθέσεις σε πρόσφυγες και μειονότητες.   

Από το πρώτο μνημόνιο μια από τις βασικές απαιτήσεις των εταίρων μας ήταν η επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης. Η δικαιοσύνη στη χώρα μας αργεί, ο χρόνος σπαταλιέται στη γραφειοκρατία, οι ένοχοι κυκλοφορούν ελεύθεροι, οι υπουργοί υπόσχονται επιτάχυνση των διαδικασιών, και όμως δεν αλλάζει τίποτα. Ο χρόνος πληγώνει τα θύματα. Οι θύτες νιώθουν κυρίαρχοι. Ειδικά μια μεγάλη δίκη με πλήθος κατηγορουμένων, σαν αυτή των νεοναζί. Η απονομή δικαιοσύνης δεν μπορεί να αργεί. Γιατί μόνο η δικαιοσύνη κάνει τους ανθρώπους ίσους. 

Η δίκη των νεοναζί ξεκίνησε στις 20 Απριλίου 2015. Χρειάστηκαν 453 δικάσιμες μέχρι την ημέρα της ανακοίνωσης της απόφασης. Η συμμορία των χρυσαυγιτών μετά το πέρας του 18μήνου της προφυλάκισής τους ήταν ελεύθεροι. Ελεύθεροι μέσα και έξω από τη βουλή. Οι νεοναζί ελεύθεροι διεκδίκησαν τις ψήφους των πολιτών για 3 ακόμη εκλογικές αναμετρήσεις.

Τα κόμματα κατηγορούν το ένα το άλλο ότι εκείνο καθυστέρησε περισσότερο τη δίκη. Από τις 20 Απριλίου 2015 έως τις 8 Ιουλίου 2019 έγιναν 369 συνεδριάσεις. Μια συνεδρίαση ανά 4,2 ημέρες. Από τις 8 Ιουλίου 2019 έως τις 7 Οκτωβρίου 2020 έγιναν 85 συνεδριάσεις. Μια συνεδρίαση ανά 5,3 ημέρες. Οι αριθμοί γυμνοί δεν λένε πάντα την αλήθεια. Η δικαιοσύνη αργεί. Κάθε ημέρα που περνούσε ήταν ημέρα φόβου, ξύλου, ματωμένων μαχαιριών, ύβρεων, κυνηγητών στις γειτονιές. Μέρες και νύχτες εγκληματικής ρατσιστικής δράσης. Τα χέρια των δραστών πιο δυνατά, πιο επιθετικά, οπλισμένα από την αδράνεια. 

Από τις 12 Ιανουαρίου 2016 έως τις 30 Μαΐου 2016 οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων συμμετείχαν στην αποχή που αποφάσισε η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, σε αντίθεση με την πολιτική αγωγή που είχε προσκομίσει άδειες από τον Δικηγορικό Σύλλογο προκειμένου να παραστεί. Στις 12 Σεπτεμβρίου 2018 ξεκίνησε η ανάγνωση των εγγράφων της υπεράσπισης, η οποία διάρκεσε μέχρι τις 6 Μαρτίου 2019, από την 275η δικάσιμο έως την 333η. Για μισό χρόνο η υπεράσπιση καθυστερούσε τη δίκη με αναγνώσεις όλων των κοινοβουλευτικών ερωτήσεων των βουλευτών της! 

Η δύναμη των νεοναζί ήταν οι ψηφοφόροι τους. Μόλις 8 μήνες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, 536.913 αμετανόητοι συμπολίτες μας επιβράβευσαν τους νεοναζί ψηφίζοντάς τους στις ευρωεκλογές του 2014, για να συνεχίσουν να κυνηγούν τους ξένους, να δέρνουν αντιπάλους, να δολοφονούν, να κάνουν μπουρδέλο τη βουλή. Πέρσι τους εγκατέλειψαν απογοητευμένοι, γιατί δεν υλοποίησαν τις υποσχέσεις τους. Δεν ήταν ποτέ παραπλανημένοι, όπως τους δικαιολογούσαν τα κόμματα που διεκδικούσαν (και πήραν) τις ψήφους τους.

Τα κυρίαρχα ΜΜΕ απουσίαζαν από την ενημέρωση για τη δράση των ναζί. Η  καμπάνια «Βάλ' τους Χ – Ο Μαύρος Χάρτης της Αθήνας» προσπαθούσε να αναδείξει την αφανή εγκληματικότητα που συνδέεται με τις ρατσιστικές επιθέσεις στον δημόσιο χώρο. Η σελίδα Golden Dawn Watch ενημέρωνε για τη δικαστική διαδικασία μέσα από την αίθουσα διεξαγωγής της δίκης από την αρχή ως το τέλος της.  

Τέτοιες μέρες στον Άγιο Παντελεήμονα τον Οκτώβριο του 2011 πεντέξι θρασύδειλοι νεοναζί ρώτησαν την 20χρονη Mina Ahmad από πού είναι. "Από τη Σομαλία" τούς απάντησε και έσφιξε προστατευτικά το χέρι της νηπιακής ηλικίας κόρης της, όταν οι χρυσαυγίτες προσπάθησαν να πάρουν το παιδί από τα χέρια της. Την χτύπησαν με ένα ξύλο στο κεφάλι. Η Mina έπεσε κάτω αιμόφυρτη. Ήταν 6 μηνών έγκυος.  

Το κοινό αίτημα χρυσαυγιτών, ακροδεξιών, φασιστών, "κυρ-Παντελήδων", Βελόπουλων, και μέρους των ψηφοφόρων της ΝΔ ήταν και εξακολουθεί να είναι, "να φύγουν από την Ελλάδα οι ξένοι". Ακόμη και σήμερα υπουργοί φωνάζουν στα κανάλια για "παράνομους λαθρους που πρέπει να απελαθούν". Μίσος και ξενοφοβία, τσαρούχια και η ανωτερότητα της φυλής! 

Ο Χαντιμ Χουσεΐν ο πατέρας τού Σαχζάτ Λουκμάν έδωσε την εικόνα για την Ελλάδα του ματωμένου μαχαιριού."Ο γιος μου δολοφονήθηκε, απλώς επειδή ήταν από άλλη χώρα. Άνθρωποι σαν τους δράστες είναι λίγοι. Όσοι όμως ψηφίζουν Χρυσή Αυγή πρέπει να ξέρουν ότι αυτοί πάλι θα μαχαιρώσουν και θα σκοτώσουν. Κι αν δεν είχα δεχτεί τόση αλληλεγγύη, θα νόμιζα ότι όλοι οι Έλληνες είναι έτσι. Αυτή την εικόνα είχαμε στο Πακιστάν για την Ελλάδα, του ματωμένου μαχαιριού". 

Αυτή η Ελλάδα του ματωμένου μαχαιριού θα μας πληγώνει για πάντα. Δεν πρέπει ποτέ να δείξουμε την ίδια αδράνεια.