Tweet

Δρ. Χ. Μαντάς (*)

Με τις αμερικανικές εκλογές μπροστά μας τίθεται όλο και πιο συχνά το ερώτημα αν πρέπει να αλλάξει το παρόν σύστημα των εκλεκτόρων ή όχι. Η επόμενη κυβέρνηση, εφόσον θα είναι ο Biden, θα είναι μια μεταβατική κυβέρνηση 4 ετών που θα προετοιμάσει το έδαφος για τη νέα γενιά δημοκρατικών πολιτικών πρώτης γραμμής όπως η Κ. Harris, o P. Buttigieg, S. Rice, αλλά ίσως και να δούμε ακόμα και τη Μichelle Obama να διεκδικεί μια θέση στην DC.

Ένα από τα πολύ σοβαρά ζητήματα που θα επωμιστεί η νέα διακυβέρνηση είναι το εκλογικό σύστημα. Το σύστημα των εκλεκτόρων βασίζεται σε ένα πολύπλοκο εκλογικό σύστημα σύμφωνα με το οποίο η κάθε πολιτεία ορίζει το πώς θα βγάλει τον νικητή. Ως σύστημα παρουσιάζει το βασικό μειονέκτημα ότι δεν προσφέρει το προεδρικό χρίσμα στον απόλυτο νικητή βάσει των ψήφων, αλλά και ότι είναι σύστημα διαβλητό με τους τοπικούς κυβερνήτες να είναι σε θέση να καθορίσουν «τους κανόνες του παιχνιδιού». Χαρακτηριστικό είναι το ανέκδοτο ότι στις ακτές της Florida ακόμα ξεβράζονται χαμένα ψηφοδέλτια του Al Gore από τις εκλογές του 2000

Θα πρέπει να αναφερθεί επίσης η κριτική ότι το παρόν εκλογικό σύστημα δεν αναδεικνύει τον πρόεδρο με βάση την πλειοψηφία της λαϊκής ψήφου αλλά με βάση ένα ιδιαίτερο σύστημα που στηρίζεται στις παραδόσεις του Αμερικάνικου Πολιτικού Συστήματος. Θα πρέπει να αναφερθεί ακόμη ότι το συγκεκριμένο εκλογικό σύστημα - όπως και το ανάλογο σύστημα του Συμβουλίου της Ευρώπης – έχει δημιουργεί και με σεβασμό στις μικρότερες πολιτείες, που είναι μια από τις θεμελιώδεις αξίες του Αμερικανικού Πολιτικού συστήματος και του Συντάγματος. Για παράδειγμα, η Καλιφόρνια μπορεί να έχει το 12% του πληθυσμού των ΗΠΑ, αλλά στο σώμα των εκλεκτόρων έχει 55 εκλέκτορες αριθμός που είναι κοντά στο 10% των εκλεκτόρων.

Οι δημοκρατικοί έχοντας χάσει δύο κρίσιμες εκλογικές μάχες (2000 και 2016) λόγω του συγκεκριμένου συστήματος, σίγουρα θα επιδιώξουν να το αλλάξουν. Αυτό μάλιστα ίσως έρθει μαζί με μια σειρά από θεμελιώδεις θεσμικές αλλαγές όπως αλλαγές στο Ανώτατο Δικαστήριο, ειδικά αν οριστεί ως δικαστής η αμφιλεγόμενη Amy Coney Barrett, οπότε το Δημοκρατικό κόμμα – έχοντας την πλειοψηφία και στο Κογκρέσο και στη Γερουσία – είναι σίγουρο ότι θα προσπαθήσει είτε να αυξήσει τον αριθμό των δικαστών ή να θέσει όρια στη διάρκεια της θητείας των ανώτατων δικαστών. Οπότε με τον τρόπο αυτό ο J. Biden θα προσπαθήσει να περάσει στην ιστορία όχι μόνο ως μια θητεία που θα προσπαθήσει να επουλώσει τις πληγές του Trump αλλά που κυρίως θα ενισχύσει το θεμέλιο των συγχρόνων φιλελεύθερων δημοκρατιών, δηλ. τους θεσμούς τους.

(*) Dr.Chris Mantas