Pin It

Με αφορμή το επεισόδιο στον Έβρο και το νέο διχαστικό πολιτικό παιχνίδι που βρίσκεται σε εξέλιξη καλό θα ήταν να σκεφτούμε ξανά την εθνική μας πολιτική. Αφορμές υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα, το θεμελιώδες ζήτημα είναι να μην οδηγούν σε διχόνοια. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά.

Σε διεθνές αλλά και σε εθνικό επίπεδο μια λέξη θα χαρακτήριζε την κατάσταση: Ένταση. Στην πολιτική αλλά και στην ζωή, εάν επιδιώκεις να βρεις τις σωστές λύσεις, θα πρέπει να κάνεις τα κατάλληλα ερωτήματα. Αλλάζει η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας; Οι εθνικοί κίνδυνοι είναι προσωρινοί ή μόνιμοι; Θα σταματήσει η Τουρκία την έξαλλη πολιτική της; Θα σταματήσουν οι πόλεμοι στην περιοχή; Θα σταματήσει το υπερεθνικό παγκόσμιο σύστημα συμφερόντων να επιζητά το κέρδος αδιαφορώντας για την ανθρώπινη ύπαρξη; Θα σταματήσουν να εργαλειοποιούνται οι ανθρώπινες ψυχές που διψούν για ζωή;

Εάν συμφωνήσουμε πως η κατάσταση που περιγράφεται παραπάνω είναι μόνιμη, τότε γεννιούνται τρία νέα ερωτήματα που αφορούν στην ίδια μας την ύπαρξη: Μπορούμε καλύτερα όταν είμαστε διχασμένοι; Αντέχουμε νέους διχασμούς; Ποιος δημιουργεί το διχαστικό κλίμα;

Εάν ορίσουμε ως αξιακή σταθερά πως κοινωνίες διχασμένες δεν πάνε μπροστά τότε θα πρέπει να αναζητήσουμε απάντηση στο τελευταίο ερώτημα. Ποιος δημιουργεί το διχαστικό κλίμα. Το κλίμα είναι θέμα πλαισίου και για την δημιουργία πλαισίου είναι κάποιος υπεύθυνος.

Για παράδειγμα, σε μία σχολική τάξη, ας πούμε 20 μαθητών, συνήθως υπάρχουν 4-5 που ακολουθούν πλήρως τους κανόνες και τη λειτουργία του σχολείου. Υπάρχουν 10-12 μαθητές που επηρεάζονται από το κλίμα της τάξης και υπάρχουν 3-4 που έχουν εξοργιστεί με το σχολείο και τους κανόνες του και βγάζουν τον θυμό τους δημιουργώντας μπάχαλο. Τι συμβαίνει εάν επικρατήσουν οι μαθητές που δημιουργούν μπάχαλο; Τότε οι 10-12 μαθητές που επηρεάζονται θα τους ακολουθήσουν. Αποτέλεσμα, το κλίμα της τάξης γίνεται χαοτικό για όλους. Για το πλαίσιο της τάξης υπεύθυνος είναι ο εκπαιδευτικός.  

Αντίστοιχα, στην κοινωνία υπάρχουν οι ακραίοι, οι μετριοπαθείς και οι υπερβολικά συνεπείς στους κανόνες. Με την ίδια αναλογία περίπου. Το πλαίσιο στην κοινωνία το ρυθμίζουν τα κόμματα και οι πολιτικοί. Οι πολιτικοί πολλές φορές επιλέγουν την ανέξοδη υποκριτική κόντρα προκειμένου να πάρουν ή να διασφαλίσουν τις ψήφους. Θυμηθείτε λίγο την πρώτη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Θυμηθείτε πως οι πολιτικοί αυτών των κομμάτων που «σφάζονταν» τα προηγούμενα χρόνια στην βουλή και στα πάνελ, ξαφνικά άρχισαν να βλέπουν τα κοινά σημεία των προβλημάτων και των λύσεων;

Ας επαναφέρουμε στην λογική μας εξίσωση τα εθνικά θέματα. Εάν τα κόμματα και οι πολιτικοί ακολουθούν την ίδια υποκριτική τακτική διαφωνιών τότε υπάρχει ο κίνδυνος σε στιγμές έντασης, όπως αυτές που ζούμε, να επικρατήσει ο ακραίος διχαστικός λόγος (2015 με τα μνημόνια, 2019 με την Συμφωνία των Πρεσπών). Δημιουργούν, δηλαδή, ένα πλαίσιο όπου επικρατούν οι ακραίες φωνές. Η κοινωνία γίνεται χαοτική για όλους. Οι μετριοπαθείς πολίτες, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τους μαθητές, επηρεάζονται και ακολουθούν την ρητορική του μίσους. Κυριαρχεί ο λόγος περί προδοτών και πατριωτών. Τότε ναι… γεννιέται και γιγαντώνεται η Διχόνοια.  

Η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας, η Τουρκία, το μεταναστευτικό δεν είναι απλά προβλήματα. Είναι προβληματικές καταστάσεις. Μόνιμες!! Στις προβληματικές καταστάσεις δεν υπάρχουν ιδανικές λύσεις, υπάρχει ορθολογική και ταυτόχρονα οραματική διαχείριση. Η διαχείριση επιβάλλεται να διασφαλίζει την μέγιστη δυνατή εθνική συνοχή. Άρα τα κόμματα και οι πολιτικοί αυτές τις καταστάσεις θα πρέπει να τις αντιμετωπίζουν όχι ως ευκαιρίες προς άγρα ψήφων αλλά ως δυνατότητες εθνικής συνεννόησης για το καλό των Ελλήνων πολιτών. 

Προς την ανάπτυξη μιας τέτοιας κουλτούρας θα μπορούσε να λειτουργήσει η δημιουργία του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ) το οποίο θα υπάγεται στον Πρωθυπουργό. Σε αυτό θα πρέπει να οριστεί υπουργός παρά το Πρωθυπουργώ με ειδική αρμοδιότητα το ΣΕΑ. Ο υπουργός θα πρέπει να είναι εξωκοινοβουλευτικός και υπερκομματικός (τύπου προέδρου της Δημοκρατίας). Για παράδειγμα κάποιος πρώην Πρέσβης ώστε να δίνει το στίγμα της εθνικής ομοψυχίας και της εθνικής στρατηγικής, ως απάντηση στις προκλήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε εξαιτίας της γεωστρατηγικής μας θέσης.

Στο ΣΕΑ θα πρέπει να μετέχουν ως μόνιμα μέλη:

-Οι πρώην πρωθυπουργοί,

-Οι αρχηγοί των κομμάτων της Βουλής,

-Οι υπουργοί Εξωτερικών, Εθνικής Άμυνας, Εσωτερικών, Οικονομικών και Προστασίας του Πολίτη,

-Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ,

-Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών,

-Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών και

-Ο διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.

Κατά την κρίση των μονίμων μελών του ΣΕΑ θα προσκαλούνται και άλλοι υπουργοί.

Με τον τρόπο αυτό, τα κόμματα θα πιεστούν θεσμικά ώστε να επιτευχθεί η εθνική συνεννόηση. Ταυτόχρονα, οι πολίτες θα πειστούν ότι η πολιτική που ακολουθούμε στα εθνικά μας θέματα είναι κοινή και για το λόγο αυτό η καλύτερη δυνατή. Το πλαίσιο θα γίνει ορθολογικό και οι ακραίες φωνές, θα μείνουν αυτό που είναι… Ακραίες!!! Μια τέτοια πολιτική θα πρέπει να την διεκδικήσουμε από τα κόμματα, γιατί μόνο τότε θα καταλάβουν ότι Εμείς οι Πολίτες ζητάμε ομόνοια και σύμπνοια στα Εθνικά μας θέματα. Όχι άλλες κομματικές σκοπιμότητες που διχάζουν την κοινωνία και πλήττουν την καρδιά της συνοχής της που είναι η εθνική της συνείδηση.

Δεν μας πρέπει η Διχόνοια την πληρώσαμε με αίμα στο παρελθόν!!

https://thecaller.gr/opinion/dimitris-sakatzis-gia-evro-sta-ethnika-zitimata-den-mas-prepi-i-politiki-epipoleotita/


google news iconΤο Social-Lib είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε άμεση ενημέρωση και πρόσβαση στην αρθρογραφία: Social-Lib.gr - Google News .

Έγραψαν Πρόσφατα

Κοινωνικός Φιλελευθερισμός

Το Social.lib είναι ένας δικτυακός τόπος συζήτησης και ανάδειξης των καθημερινών οικονομικών, κοινωνικών, πολιτισμικών και πολιτικών ζητημάτων υπό το πρίσμα του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού.