Σε άρθρο του στο σημερινό «ΒΗΜΑ», ο καθηγητής Παναγιώτης Ιωακειμίδης αναπτύσσει τις απόψεις του για την στρατηγική αντιμετώπισης των Τουρκικών προκλήσεων. Φοβάμαι ότι ενώ οι διαπιστώσεις από τις οποίες ξεκινάει είναι σχεδόν στο σύνολό τους σωστές, τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει δεν έχουν και πολλή σχέση με την πραγματικότητα.
Η ουσία των θέσεων που προτείνει είναι η στρατηγική «εγκλωβισμού» της Τουρκίας σε διεθνείς οργανισμούς, ξεκινώντας κατ’ αρχάς από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου αναφέρει χαρακτηριστικά :
«…. Αυτό ακριβώς έκανε η Ευρώπη μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Κατασκεύασε το ‘κλουβί’, την Ευρωπαϊκή Ένωση δηλαδή, και κλείδωσε μέσα τη Γερμανία και έτσι την κατέστησε εντελώς ακίνδυνη…»
Έστω ότι αυτός ήταν ο στόχος της δημιουργίας της ΕΕ – αν και δεν πολυσυμφωνώ. Αυτό που προφανώς όμως ξεχνάει είναι ότι η Γερμανία είχε ήδη συντριβεί στρατιωτικά και ιδεολογικά στον πόλεμο, και οι επεκτατικές της δυνατότητες είχαν εκμηδενιστεί. Έτσι, μπορούσε εύκολα να αποδεχτεί τον νέο της ρόλο, να εγκαταλείψει δηλαδή τις γεωστρατηγικές της βλέψεις του παρελθόντος, και να διοχετεύσει τον δυναμισμό της στην οικονομική μόνον επέκταση. Τώρα πια προτιμάει να κατασκευάζει εξελιγμένα οπλικά συστήματα για να τα πουλάει αδιακρίτως σχεδόν σε τρίτους, παρά να τα χρησιμοποιεί για τον στρατό της.
Είναι αυτή η περίπτωση της Τουρκίας ; Θεωρεί κανείς ότι θα είχε ο γείτονας την διάθεση να εγκαταλείψει τα σχέδιά του για ηγεμονία στην Ανατολική Μεσόγειο (τουλάχιστον) και κάλυψη του κενού ισχύος που άφησε η υποχώρηση των ΗΠΑ από την περιοχή, προς όφελος κάποιου τρίτου ; Θα έχει καμιά διάθεση η Ευρωπαϊκή Ένωση, που στερείται παντελώς γεωστρατηγικής, να σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά της ;
Αντίστοιχος «εγκλωβισμός» θα μπορούσε να γίνει κατά τον Π. Ιωακειμίδη, και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς. Αναφέρει χαρακτηριστικά:
«... Για την Ελλάδα το πλέον ενδεδειγμένο θα ήταν να δημιουργηθεί ένας Οργανισμός Περιφερειακής Συνεργασίας για την Ανατολική Μεσόγειο με τη συμπερίληψη όλων των κρατών της περιοχής και φυσικά της Τουρκίας...»..
Διαβάζοντας αυτό, το μυαλό μου πάει αμέσως στο πρόσφατα (11/2/2021) ιδρυμένο «Φόρουμ Φιλίας» (Κύπρος, Αίγυπτος, Ελλάδα, Μπαχρέιν, Γαλλία, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα), αλλά εδώ το παράδοξο χτυπάει ταβάνι. Το Φόρουμ αυτό φτιάχτηκε ΑΚΡΙΒΩΣ για να ανακόψει τις επεκτατικές βλέψεις της Άγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο, που προβληματίζουν όχι μόνον την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και πολλά άλλα κράτη της περιοχής. Η ιδέα ότι θα μπορούσε να συνυπάρξει η Τουρκία στο «Φόρουμ» ή σε έναν παρόμοιο οργανισμό, έστω και παραβλέποντας ότι θα επιβαλλόταν αμέσως σ’ αυτόν λόγω της ισχύος και του δυναμισμού της, πραγματικά με ξεπερνάει.
Ας αφήσουμε τις ιδέες για «εγκλωβισμούς». Το μόνο που κατά την άποψή μου μπορεί να αναχαιτίσει την Τουρκία, είναι η διαπίστωση πως οι επεκτατικές της βλέψεις φέρνουν τεράστιο κόστος και κανένα κέρδος, οπότε και να προσαρμοστεί ανάλογα. Αν μπορέσει, παρ’ όλες τις αντίθετες ενδείξεις, να συμβεί κάτι τέτοιο, τότε το ξανασυζητάμε.
Το Social-Lib είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε άμεση ενημέρωση και πρόσβαση στην αρθρογραφία: 
