Ανάπτυξη … αλλιώς*

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τον δημόσιο διάλογο για την ανάπτυξη που χρειάζεται η Χώρα.
Περιορίζομαι στις σκέψεις, τα προγράμματα, τους σχεδιασμούς και τις υποσχέσεις μέρους του πολιτικού προσωπικού.
Αγύρτες* … αυτό ψιθυρίζω κάθε φορά που τους ακούω ή τους διαβάζω … αγύρτες, τίποτα περισσότερο.
Οι εποχές θα είναι δύσκολες σχεδόν παράδοξες για πολλά χρόνια ακόμα. Μυλόπετρες οι καταστάσεις συνέθλιψαν και θα συνθλίψουν πολιτικές, πολιτικούς και κόμματα. Η αυτάρεσκη λοιπόν προσέγγιση «εγώ ξέρω τι πρέπει να γίνει» δεν είναι παρά αγυρτία, δεν την υιοθετώ.
Είναι επιτακτική η ανάγκη να αλλάξουμε τον τρόπο που προσεγγίζουμε τα προβλήματα της Χώρας, τον τρόπο που αναζητούμε τις λύσεις τους.
«Υπάρχουν πράγματα που αν γίνουν θα βοηθήσουν η χώρα να μην καταρρεύσει, αυτά είναι …»
«Υπάρχουν πράγματα που αν γίνουν θα βοηθήσουν την ανάπτυξη, αυτά είναι …»
Κανείς και τίποτα δεν διασφαλίζει πως η χώρα δεν θα καταρρεύσει και πως θα έρθει ανάπτυξη.
Βεβαιότητες δεν υπάρχουν, λυπάμαι.
Να μιλήσουμε λοιπόν για την ανάπτυξη … αλλιώς.
Αυτό είναι το ένα που μπορούμε να κάνουμε για να βαθύνουμε τον ρηχό δημόσιο διάλογο.
Υπάρχει και κάτι ακόμα που μπορούμε να κάνουμε.
Να εκτρέψουμε τη συζήτηση από την οικονομική της διάσταση, δηλαδή από τη βελτίωση των οικονομικών δεικτών της χώρας.
Να πάψει να μας απασχολεί μόνο η οικονομική μεγέθυνση.
Να μιλήσουμε για την πραγματική ανάπτυξη.
Για την ανάπτυξη που ξεχάσαμε όλα αυτά τα χρόνια του ξέφρενου καταναλωτισμού, και τα χρόνια των «Ζαππείων» και των «εμείς ή αυτοί» και του «πολλές κι καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας» που ακολούθησαν.

Να μιλήσουμε ξανά για την ανάπτυξη που σχετίζεται με την ποιότητα ζωής.
Να ανακαλύψουμε ξανά τον σεβασμό του μαθητή στον δάσκαλο, του πολίτη στους θεσμούς, των δικαιωμάτων των άλλων …
Να τηρήσουμε τους κανόνες που βελτιώνουν την καθημερινότητα μας, της οδικής κυκλοφορίας, των λεωφορειοδρόμων, της απαγόρευσης του καπνίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους …
Να θυμηθούμε πως είναι ανάπτυξη να μην κάνεις αυτό που δεν θέλεις να σου κάνουν, να μη συμπεριφέρεσαι όπως δεν θέλεις να σου συμπεριφέρονται, να λες καλημέρα στον άνθρωπο πίσω από το γκισέ, να σου λέει καλημέρα ο άνθρωπος πίσω από το γκισέ …
Να ζήσουμε ξανά τις καθαρές σχολικές αίθουσες, την ησυχία στο διάδρομο του νοσοκομείου, την προστασία του δημόσιου χώρου …
Να συμπεριφερθούμε, να διεκδικήσουμε, να προστατέψουμε, να απαιτήσουμε, να αγωνιστούμε, να σκεφτούμε, να ενεργήσουμε … να βιώσουμε ως πολίτες της Χώρας.
Να εξελιχθούμε από λαός, υπήκοοι, ψηφοφόροι, πελάτες … σε πολίτες της Χώρας.
Να αναπτυχθούμε … αλλιώς, με λίγα λόγια.

* Ας νοηματοδοτήσουμε τις λέξεις όπως χρησιμοποιούνται στο κείμενο, το έχω ξαναγράψει πρέπει να τα κάνουμε όλα στη χώρα από την αρχή.
Από το λεξικό της ελληνικής γλώσσας λοιπόν:

Ανάπτυξη, η αύξηση σε ποσότητα και ποιότητα, η πορεία προς την ωρίμανση, η πρόοδος, η βελτίωση των οικονομικών δεικτών μίας χώρας.
Αλλιώς, με άλλο τρόπο, διαφορετικά.
Αγύρτης, υβριστικός χαρακτηρισμός εκείνου που εξαπατά τους ανθρώπους με επίδειξη γνώσεων, ικανοτήτων, προσόντων και τα λοιπά, τα οποία στην πραγματικότητα δεν έχει.

Συγγραφή Άρθρου

ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ