Τα χρόνια του μνημονίου επέφεραν τη διάλυση του χώρου του Κέντρου και την επικράτηση δύο πόλων εξουσίας. Ταυτόχρονα, οι ραγδαίες αλλαγές σε τεχνολογικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο έχουν αφήσει τα κόμματα πίσω.

 Αυτό το άρθρο δεν φιλοδοξεί να γίνει ένας ύμνος για τον υπουργό ψηφιακής διακυβέρνησης Κυριάκο Πιερρακάκη και την ομάδα του. Παρ’ όλο που θα το άξιζαν, παρ’ όλο που το δικαιούνται. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα έκαναν πράγματα που όταν τα συζητούσαμε στις παρέες, μας έλεγαν αφελείς και αιθεροβάμονες.

Αξιότιμη κυρία Φώφη Γεννηματά
Αξιότιμε κύριε Κυριάκο Μητσοτάκη
Αξιότιμε κύριε Αλέξη Τσίπρα

Απευθυνόμαστε σε σας μόνο από τους αρχηγούς κομμάτων του Εθνικού Κοινοβουλίου, λυπούμαστε αλλά το θεωρήσαμε μάταιο να απευθυνθούμε και στους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς και αυτό είναι ένα από τα προβλήματα της χώρας.
Ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων είναι εγκλωβισμένο σε κόμματα που στρατηγικά αντιπαλεύονται το πολίτευμά μας, την αντιπροσωπευτική δημοκρατία.
Ένα άλλο τμήμα μικρότερο, αλλά όχι μικρό, είναι εγκλωβισμένο σε πολιτικούς χώρους που, κατά την άποψή μας, προσβάλλουν την έννοια της πολιτικής.
Σας γράφουμε γιατί πιστεύουμε πως η χώρα βρίσκεται πάλι στα βαθιά. Έχουμε καθαρή εικόνα της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε και ξέρουμε καλά πως θα πονέσουμε πολύ μέχρι να βρούμε ξανά τον βηματισμό μας.
Εδώ είναι που πρέπει να ανταποκριθούμε όλοι στις ευθύνες μας, πολίτες, πολιτεία, πολιτικό προσωπικό.
Δεν γράφουμε για να σας κρίνουμε, για να ασκήσουμε επιρροή ή για να εμπορευθούμε αγανάκτηση και θυμό.
Γράφουμε για να ακουστούμε.

Παρακολουθούσε την συζήτηση πολιτικών αρχηγών στη Βουλή … ήταν μελαγχολικός … η Χώρα είναι στην εντατική, σκεφτόταν … ο αρχηγός του τσούρμου με τα σκουρόχρωμα σακάκια και τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα τελείωσε την ομιλία του … τον χειροκρότησε όρθιο το τσούρμο με τα σκουρόχρωμα σακάκια και τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα … στο βήμα ανέβηκε ο αρχηγός του τσούρμου με τα σκουρόχρωμα σακάκια τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα και τις κοκκινόχρωμες γραβάτες … η μελαγχολία του βάρυνε … ως πότε θα διχαζόμαστε σε αυτή τη Χώρα για μετρήσιμα πράγματα, αναρωτήθηκε … ο αρχηγός του τσούρμου με τα σκουρόχρωμα σακάκια τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα και τις κοκκινόχρωμες γραβάτες τελείωσε την ομιλία του … χειροκροτούσε τώρα όρθιο το τσούρμο με τα σκουρόχρωμα σακάκια τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα και τις κοκκινόχρωμες γραβάτες … απελπίστηκε … το αποφάσισε … θα μάθει να χρησιμοποιεί το Skype … να μπορεί να βλέπει τα παιδιά του όταν τους μιλά … να δει όταν θα έρθει η ώρα τις φατσούλες των παιδιών τους … τα εγγόνια του … τη γενιά του Skype …

*ένα παλιό γράψιμο, που η πρόσφατη βαλκανικής αισθητικής θλιβερή αντιπαράθεση στη Βουλή των πλέον ισχυρών πολιτικών αρχηγών με έκανε να το θυμηθώ.

Πρώτη δημοσίευση στη Μεταρρύθμιση